Dag Kayli,
Je noteert "Mzw = 29,43N . 3m = 88,29 Nm". Kennelijk bereken je het moment van Fz op de stok ten opzichte van een van de uiteinden van de stok. Dat mag, maar het is geen handig begin. Want dan moet je in het evenwicht ook het moment van Fa én Fv betrekken. Dat levert een vergelijking met twee onbekenden (Fa en Fv)...
Alternatief: eerst de hefboomwet ten opzichte van de achterste hand. (Het punt ten opzichte waarvan je de momenten berekent, mag je immers vrij kiezen.) Voordeel: het moment van Fa is nul, aangezien de arm van deze kracht nul is. Mv=Mzw   Fv×0,75=29,43×2,25 enz
Fa kan op dezelfde manier worden berekend met de momenten van Fa en Fz ten opzichte van de voorste hand. Maar eenvoudiger is: stel de vergelijking van het krachtenevenwicht op de polsstok op. (Immers, de stok blijft tijdens de aanloop in verticale zin in rust.) Fa=Fv-Fz    Fa is omlaag gericht; Fv is omhoog gericht.
In je figuur staat "Fz=m.a=3kg×9,81m/s²=88,29 N" (!?). Nieuwe batterijen in je rekenapparaat doen soms wonderen.
Groeten,
Jaap Koole

Fz = 9,81*3 kg = 29,43N

Als je de voorste hand als evenwichtspunt ziet moet dan

Fa = (4,5m-1/2*6m)/(5,25m-4,5m)*29,43N = 1,5m/0,75m*29,43 N= 58,86N

zijn zodat het hele zaakje niet gaat draaien. Om er voor te zorgen dat de stok ook nog es niet naar beneden valt zal Fv moeten compenseren voor beide andere krachten, dus

Fv = Fa+Fz = 88,29N

 

Das Fv en Fa omgekeerd van wat je als oplossing had? Of wist je dat niet zeker?

 

 

Hartelijk bedankt! Nu is het uiteraard gelukt. En idd, domme fout op mijn tekening. (Tja die "rekenmachines" van tegenwoordig hé *verlegen blik*.)

Groetjes,

 Kayli

Beste Kayli,

Je had dit ook eens kunnen proberen met een simpele liniaal als model voor je polsstok. Voel je gelijk hoe die krachten werken.

Groet, Jan

Kan iemand voor mij uitrekenen hoeveel kracht of snelheid ik moet hebben om een polsstok op 4,5 meter beet te pakken, ik weeg 80 kg en mijn snelheid op de 100 meter sprint is 13,5 sec. Ik spring 4,75 ver. Mijn angst is dat ik niet over het dode punt heen kom. 

Dat klinkt als Fierljeppen... polsstokverspringen... (uit "ik spring 4,75 ver" (meter neem ik aan?)  leid ik af dat het niet om polsstokhoogspringen over een lat gaat). Daarover zijn al wat stukjes geschreven (in de clubbladen en op dit forum). Aanvankelijk zich toespitsend op de afzet (eenmaal hoog in de stok), nu ook op de aanloop (hoe hard, hoe hoog). Recent zijn er zelfs hoge snelheid video-opnamen gemaakt in Jaarsveld om er een model op los te laten waarbij vertraagde beelden van de aanloop/sprong worden bekeken. Het maakt bijv. ook nogal uit of je bij de insprong je benen vooruit gooit (stok ertussen) of niet.

Even "snel uitrekenen" zit er niet in. Het proces is nogal complex: bewegingsenergie van hardlopen omzetten in draai-energie als je in de stok zit. Het veranderen van snelheid van draai omdat je omhoog klimt waardoor de draai-energie anders verdeeld wordt, de positie van de onderkant (draaipunt) van de stok...
Maar wat er uiteindelijk ook uitkomt: het blijft een model waarin allerlei kleine factoren niet worden meegenomen die nèt dat kleine verschil uitmaken. Zoals versneld klimmen, snel/langzaam klimmen, stok tussen de benen of voeten op de stok, kleine en lange springers, lichte en zware springers...
https://www.natuurkunde.nl/vraagbaak/78075 
en https://www.natuurkunde.nl/vraagbaak/63858

Dank Theo voor je reactie. Ik ben geen natuurkundige of wiskundige. Ik had gehoopt de de gegevens of het uit te rekenen was hoe hoog mijn snelheid moet zijn om de polsstok op 4,5 meter beet te pakken en over het dode punt te komen.

De vraag is gesteld en er wordt naar gekeken (ik neem aan dat het over fierljeppen gaat omdat je dit niet tegenspreekt) maar zoals gezegd is het niet iets wat even snel berekend kan worden. 
Je eind-energie bij toerennen zal 1/2 mv² zijn (= 1/2 x 80 x (100/13,5)² ) en die zet zich om in draaienergie  1/2 Iω²  waarbij ω de draaisnelheid wordt (graden/seconde) maar als jij de stok in klimt dan verandert je traagheidsmoment I (neemt toe, het equivalent van massa bij rennen) en daardoor ω (wordt kleiner want Iω² blijft gelijk) . Als die te klein wordt dan stopt de draaibeweging voordat je over het vertikale punt bent en val je terug. Daarbij helpt ook de zwaartekracht niet die je opgaande beweging ook tegenwerkt.
Bij voldoende snelheid zul je wel doorslaan en daarna (met hulp van zwaartekracht) steeds sneller en moet je bepalen wanneer je afspringt voor een maximum effect.

Bijgesloten het "afsprong"artikel zoals dat in "Polshoogte" dec 2019 is verschenen.

Hoi Theo, het gaat om polsstok springen, een atletiek onderdeel.

Misschien zit ik er met de antwoorden dan naast, maar ik zie (ook even op Google zoekend) alleen maar polsstokspringen als verspringen (varianten op fierljeppen) of hoogspringen (ook olympisch) - dan doet het er in het laatste geval helemaal niet toe hoe ver te komt, maar hoe hoog je komt.
Het is dan van belang te weten hoe die voorwaartse energie wordt omgezet in een veer-energie van de (soms bijna rondbuigende) springstok die bij ontspanning naar rechte stok de springer een "zwieper" geeft waarmee die over de lat kan komen. Ook dat laat zich niet zomaar uitrekenen: een stok die op 4,5 m wordt vastgehouden, in de grond wordt gezet, de springer omhoog doet veren (wat zijn de doorbuig/veereigenschappen van de stok?), de afzet van de springer (wanneer? welke snelheid heeft de stok dan?)... dat laat zich niet in een simpel formuletje vangen. Ook daar is een model voor nodig dat doorgerekend moet worden.