Microscopen zijn al sinds de 16e eeuw een belangrijk hulpmiddel in allerlei takken van wetenschap. De "gewone" lichtmicroscoop heeft echter zijn grens: de golflengte van het licht (ca. 500 nm). Objecten die veel kleiner zijn dan 500 nm zijn met een lichtmicroscoop niet te onderscheiden. Nu is 500 nm behoorlijk klein, maar om bijvoorbeeld molecuulstructuren te bekijken is het nog lang niet voldoende!
In de twintiger jaren van de 20e eeuw kwam er echter een doorbraak. Het bleek dat je ook met een bundel elektronen afbeeldingen kunt maken. Het duurde dan ook niet lang (1931) voordat de eerste elektronenmicroscoop op de markt verscheen.
De resolutie van een elektronenmicroscoop is vooral afhankelijk van de snelheid van de elektronen: als je ze maar hard genoeg laat gaan, kun je objecten bekijken die je met een lichtmicroscoop nooit zal kunnen zien. Tot wel 0,1 nm aan toe! Om de elektronen op de juiste snelheid te krijgen, wordt een elektrisch veld gebruikt. Een gigantisch elektrisch veld, zoals je in de opgaven zult zien!
| Vorige | Startpagina Elektrische en magnetische velden | Startpagina Statische elektriciteit | Volgende |
