Dag Kurt,
Gelet op de afgebeelde oplossing moeten we aannemen dat spoel B stroomloos is,
ofschoon de gele punten en kruisen in beide spoelen anders suggereert.

Een enkele winding van spoel B omvat een flux B·A met B is de door spoel A opgewekte magnetische inductie en A is het oppervlak van de winding van spoel B.
We vermenigvuldigen met cos α waarbij α de hoek is tussen de vectoren $\vec{B}$ en $\vec{A}$. De vector $\vec{A}$ is gericht loodrecht op het vlak van de winding. In dit geval is α=0 en zouden we de cosinus achterwege mogen laten. De cosinus moet erbij in het geval dat $\vec{B}$ schuin op het vlak van de winding staat.
De door de gehele spoel B omvatte flux is N maal de flux in een winding.

Kanttekening bij de afgebeelde oplossing: sinds de herziening van het Système International is de magnetische permeabiliteit van het vacuüm μ₀ niet meer exact 4·π·10^–7 met eenheid; de gemeten waarde verschil hiervan zeer weinig.
Groet, Jaap

Dag Jaap,
bedankt voor je uitleg. Je zin "De door de gehele spoel B omvatte flux is N maal de flux in een winding." heeft me doen beseffen dat ik de vraag verkeerd geinterpreteerd heb.

"Hoe groot is de flux in spoel B" moet je dus lezen als "hoe groot is de flux die door (alle windingen van) de spoel 'ervaren' wordt", zoals in wat het totale effect van de flux zou zijn mocht er bv een inductie optreden, eerder dan "Wat is de flux in (de ijzerenkern in) spoel B", zoals in wat het 'aantal veldlijnen' in een dwarsdoorsnede van de kern is.
Vriendelijke groeten,
Kurt