vragen over opgaves over microfoon en generator (inductiespanning, flux)
stelde deze vraag op 18 december 2023 om 12:33.Besten,
Ik had een paar vragen over een aantal opgaves uit mijn boek, Pulsar 5 vwo, hoofdstuk 10 elektromagnetisme.
Bij opgave 3b van de proefwerkopgaven:
Ik denk dat ik snap dat de sterkte van de magneet en het aantal windingen van invloed is op de amplitude, maar waarom de stroomsterkte niet? Daardoor kan het magneetveld toch ook sterker worden, dus dan verandert de hoeveelheid magneetveld (flux) toch? Of niet?
Bij opgave 3c bij de proefwerkopgaven:
Ik snap deze uitwerkingen niet. 
Ze zeggen in de vraag dat de spoel naar de magneet toebeweegt. Ik dacht dus, ze trekken elkaar aan. Dan zit er aan de rechterkant van de spoel een noordpool, aan de linkerkant een zuidpool. Magneetveld in spoel loopt van zuid naar noord, dus met rechterhandregel zou de stroom dan van rechts naar links lopen, dus rechts een +, links een -. In de antwoorden zeggen zij alleen dat het wordt afgestoten, ik snap dat niet.
Bij opgave 4a van de proefwerkopgaven:
Ze gebruiken hier de sinus om de loodrechte component te vinden, en ik snap er niks van. Wat is dan de niet-loodrechte component? Hoe werkt dit? Normaal deden ze iets met cosinus, dat kon ik nog wel begrijpen maar dit niet.
Bij opgave 4c en d van de proefwerkopgaven:
Ik snap niet bij c waarom de inductiespanning het hoogste is bij 18 ms, kunt u dat toelichten? Ik dacht, bij de hoogste/laagste fluxpiek, maar ik weet niet waarom ook, ik snap het sowieso niet eigenlijk.
Bij d snap ik niet hoe ze bij die 18 ms, 10x10-4 en 10x10-3 kunnen aflezen. Hoe werkt dit, waar basseren ze dit allemaal op?
Alvast heel erg bedankt.
Met vriendelijke groeten,
Mirthe van der Meijden
Reacties
Teken een raaklijn in het punt t=18ms. Neem dan de punten helemaal bovenin de grafiek waar de raaklijn de 5 x 10-4 Wb snijdt en onderaan waar -5 x 10-4 Wb wordt gesneden. De ΔΦ = 10 x 10-4 Wb.
Het bijbehorende tijdsinterval is dan 10 x 10-3 s
Dus het is zo, bij een spoel en inductiespanning met een magneet, dat er niet al stroom door de spoel gaat, maar dat die ontstaan (en dat je er alvast een kring van maakt, zodat er een inductiestroom kan gaan lopen)
Ik vroeg ik me nog wel af hoe het zat met die sinus (vraag 4a), ik denk dat u die over het hoofd heeft gezien?
En ik had nog een paar vragen over andere opgaves.
Opgave 3 van toepassen 1:
Waarom gebruiken ze hier de lengte van de koperen spoel, en niet de lengte van de windingen? Normaal moet je toch altijd de lengte van de windingen nemen? Er staat bij een toelichting dat je dit mag doen bij een lange spoel, als de lengte van de spoel veel groter is dan de diameter. Maar hoe moet ik dat zien? En waar ligt de grens? De lengte is dan toch altijd langer? Ik snap het niet.
Toepassen opdracht 6:
Ik snap deze opdracht in zijn geheel niet. Ik snap de getekende stroommeter en de werking ervan al niet, waar is de spoel, hoe draait alles, etc. En de vragen snap ik al helemaal echt niet. Ik snap er echt helemaal niks van. Kunt u deze vraag misschien toelichten, en de vragen uitwerken als dat kan?? Ik snap echt geen 1 van de deelvragen namelijk en het is wel echt belangrijk.
Alvast echt heel erg bedankt, het zou me echt heel erg helpen!
Ja en nee. Een inductieSPANNING ontstaat (zoals er ook een spanning tussen batterijpolen is) maar een stroom gaat pas lopen als er een gesloten kring is (lampje en draad tussen batterijpolen).
>het zat met die sinus (vraag 4a),
Gewoon: de effectieve oppervlakte loodrecht op het magneetveld telt (blauwe rechthoek). De hoogte van dat oppervlak gemeten vanuit het draaipunt is de tegenovergestelde rechthoekszijde CB. Dat is dan de sinus waarde x schuine zijde AB. Als je de cosinus "begrijpt" dan begrijp je de sinus ook. Kwestie van wat je als hoek afspreekt. En als "begrijpen" alleen maar "aannemen" is dan heb je het nog niet begrepen.
Er is duidelijk werk aan de winkel voor je alles nog eens rustig door te lezen.
Je ziet de spoel van opzij. Dus de evenwijdige lijnen zijn de spoeldraden aan 1 kant bezien.
Ze draaien om het midden - daar waar de wijzer aan de spoel bevestigd is.
De magneetvorm is zo gemaakt dat ongeacht de stand van de spoel, de veldlijnen altijd loodrecht op het ijzeren cilindertje staan. Magneetlijnen beginnen en eindigen nergens, dus ook in het ijzer lopen ze door zoals getekend.
Door de spoel gaat dus een homogeen magneetveld. Samen met een stroom door de spoel (als stroommeter gaat alle stroom van een draadverbinding hierdoorheen) ontstaat dan een lorentzkracht die de spoel doet draaien en daarmee de meter ook. De draaiing is afhankelijk van de stroomsterkte (het magneetveld is constant) dus je kunt een schaalverdeling aanbrengen tussen uitwijking van de wijzer en de stroomsterkte door de spoel.
