Daar valt niet veel aan te verklaren. Een voorwerp (zon) op grote afstand neemt een bepaalde ruimtehoek in (de cirkel aan de hemel). Als je een ander voorwerp (hand) veel dichterbij diezelfde cirkel laat omvatten dan lijkt het alsof dat andere voorwerp het eerste omvat.
Dat toont zich vooral op platte foto's. Als je het in stereo ("3D") ziet, dan zie je dat de zon (of de maan - veiliger voor je ogen) niet op dezelfde positie als de handen staat.

Andere soortgelijke vakantiekiekjes zijn mensen die zogenaamd de scheve toren van Pisa tegenhouden...  een heleboel Pisa foto's

dag Alice,

Als we weten wat de omvang van de vinger-duimcirkel van je zoon is kunnen we uitrekenen hoe ver hij van jou vandaan stond toen je de foto nam. Of andersom.
Niet zozeer iets natuurkundigs (afgezien van wat sterrenkundige gegevens betreffende de zon) Eerder het meetkundig principe van de gelijkvormige driehoeken:





d1 en D1 kun je opzoeken. Als je dan ook nog d2 òf D2 weet kun je D2 òf d2 uitrekenen. 

nog zo'n grapje: 


in dit draadje:
https://www.natuurkunde.nl/vraagbaak/90286/horizon
rekenen we aan de hand van een foto van een schip tegen de ondergaande zon uit hoeveel van het schip we niet zien. Ook hier is het mogeljk uit te rekenen hoe ver het schip van de vuurtoren vandaan voer op die foto. Die uitkomst klopt netjes met de afstand van de Brandaris tot de bocht in de vaarroute. Zelfde meetkundige principe

Groet, Jan