Dag Jasper,

normaal gezien zie je slechts de lichtstralen die van de maan rechtstreeks naar je oog gaan.

Wat je nu óók ziet zijn (een deel van) de stralen die normaal gezien allemaal rondom jou op aarde terecht zouden komen, maar waarvan nu een deel door neveldruppels tóch jouw kant op gestuurd worden (en ook een deel allerlei andere kanten op natuurlijk).



Jij noemt dat "fel" verlicht, maar dat felle is heel erg subjectief. In de duisternis is elk beetje licht al gauw fel. Als je dan ook nog weet dat hersenen contrasten in beelden versterken...

Groet, Jan

En zoals Jan tekent: normaal zou je onder een wolk de maan niet zien als al het licht wordt geabsorbeerd (geen volle maan bij een compleet bewolkte lucht). Maar bij een "losse" wolk of gat in het wolkendek zou je ook niks zien als licht alleen rechtdoor straalt (net als een paraplu je droog houdt). Door de verstrooiing komt licht van de rand van de wolk toch jouw kant op. Een beetje licht in duisternis lijkt dan al snel heel licht. De minder felle verlichting rondom die rand wordt veroorzaakt door licht dat na verstrooiing nog door een dun laagje wolk moet en daarin voor een deel geabsorbeerd wordt of alsnog in een andere richting verstrooid wordt.