Ik weet niet waarop je doelt, maar alles met massa in het heelal (sterren, planeten, maar ook de onbekende "zwarte materie"/dark matter) trekt aan elkaar. En dus trekt elke planeet of ster aan de moleculen waterstofgas. Alleen is die kracht niet groot en naar mate de afstand groter is, neemt die kracht af. Sterren uit het Andromeda-stelsel trekken aan de aarde, maar hun effect vergeleken met de zon of Jupiter is verwaarloosbaar (een 0,...vele nullen....01).
Het uitdijen van het heelal is in tegenspraak met de aantrekking. Dat wil zeggen dat als de Big Bang waar is, aanvankelijk materie grote snelheden had die het heelal vergroten, maar uiteindelijk alles elkaar weer zal terugtrekken tot alles weer in een punt bijeen is. Alleen zijn er metingen die wijzen dat die niet het geval lijkt: het heelal dijt steeds sneller uit. Hoe dat nu weer kan is een raadsel waarvoor men voorlopig de term "dark energy" heeft bedacht. Daarmee is niets verklaard: het onderzoek naar wat "dark energy" nu eigenlijk is, is daarmee begonnen.

Dus: relatie tussen gas en zwaartekracht: die is er, alles trekt alles aan. 
Relatie met uitdijen van de ruimte: nee, daar zit iets nog onverklaarbaars tussen wat me voorlopig maar even als "dark energy" parkeren.

Dag Ans,
Het waterstofgas in de ruimte ondervindt gravitatiekracht (zwaartekracht) van de overige materie in het heelal. Omgekeerd oefent het waterstofgas ook gravitatiekracht uit op de overige materie.
De meeste astronomen en kosmologen denken dat materie niet alleen de 'normale' materie is die zichtbaar is of kan zijn, maar grotendeels zogenaamde 'donkere materie' is die geen licht uitzendt, weerkaatst of absorbeert. Als donkere materie inderdaad bestaat, is het geen alledaags spul.
Waarnemingen wijzen op een versnelde uitdijing van het heelal op grote schaal, in weerwil van de samentrekkende gravitatiekracht. De meeste astronomen en kosmologen houden hiervoor 'donkere energie' verantwoordelijk.
Wat donkere materie en donkere energie is, als ze al bestaan, is onbekend.
Groet, Jaap