Vrije energie uit drijfkracht?
Chiel de Ruyter de Wildt stelde deze vraag op 11 oktober 2022 om 09:31.Beste,
In een filosofische tour door mijn hoofd kwam ik op het idee om drijfkracht te gebruiken als energie bron.
In principe is mijn idee eenvoudig: als je in een opstelling meer lucht hebt dan water dan is de opwaartse druk altijd groter dan dat er nodig is om lucht in toe te voegen aan de onderkant.
Om dit toe te lichten heb ik een schets gemaakt die ik heb bijgevoegd.
Op deze schets is een opstelling te zien waar er lucht boxen cyclisch aan de onderkant worden toegevoegd aan een waterkolom.
De cirkels aan de bovenkant in de schets betreffen wielen die de opwaartse druk opvangen.
De opgevangen druk wordt doorgegeven aan de wielen aan de onderkant die de lucht boxen in het water drukken.
Wat denken jullie is mijn idee valide (natuurkundig gezien) of bega ik hier een grote denk fout?
Er zijn uiteraard meer opstellingen mogelijk op basis van mijn idee, maar graag wil ik mijn idee toetsen of deze in de basis kloppend is.
Bijlagen:
Reacties
Hier begint al het misverstand want zo werkt opwaartse kracht niet. Dat is het verschil in druk bovenop en onderop een voorwerp en dat bepaalt of het groter is dan het gewicht en dan stijgt.
(onderstaande drie voorbeelden zijn in verschillende vloeistoffen getekend zodat de vloeistofdruk op het voorwerp anders is - indien steeds dezelfde vloeistof dan is maar 1 plaatje geldig: het voorwerp stijgt, daalt of zweeft afhankelijk van zijn gewicht)

Je idee is is principieel onmogelijk.
in je idee gaan er 12 dozen omhoog, laten we zeggen elk 20 cm,

12 x 20 = 240 dooscentimeters (laten we even een "filosofische" eenheid afspreken)
Daardoor komt er bovenin een doos vrij, die naar beneden moet, in jouw tekening zijn er 2 onderweg naar beneden.
Die moeten in de tijd dat die 12 dozen 20 cm omhoog gaan elk 120 cm naar beneden (want eentje zal er intussen beneden moeten arriveren om de stijgstapel aan te vullen, anders valt de ketting rap stil).
2 x 120 = 240 dooscentimeters naar beneden
Er moet dus evenveel naar beneden als er naar boven gaat. Dus de wet van behoud van energie gaat het hier winnen. Die wint het altijd van perpetuum mobile-ideeën trouwens :-b .
groet, Jan
Goedenavond ten eerste dank voor jullie interesse.
uit de antwoorden kan ik opmaken dat ik mijn idee niet helder genoeg heb verwoord. in de onderstaande beschrijving zal ik omschrijven hoe ik tot dit idee ben gekomen om drijfkracht te gebruiken als duurzame energie bron.
(De opstelling maakt gebruik van een grote cilinder waarin er luchtboxen naar boven drijven. deze luchtboxen zijn ook rond evenals de cilinder.)
In de onderstaande afbeelding wordt de volgorde weergegeven en begint bij A Drijfkracht.
Drijfkacht wordt door Archimedes omschreven als "De opwaartse kracht die een lichaam in een vloeistof of gas ondervindt, is even groot als het gewicht van de verplaatste volume aan vloeistof of gas". Wat mij verbaasde was dat dit ook opgaat als de volumeverhoudingen opgaat zoals in plaatje A (veel minder water dan Object).
De drijfkracht heb ik getest met twee emmers met 0,9l water kon ik <4l water omhoog drukken (1 liter water is +/- 1kg). 1 emmer met water gevuld 2e emmer er in gedrukt totdat deze bijna de bodem raakte. Vervolgens heb ik 2e emmer gevuld totdat deze weer bijna op de bodem kwam. De hoeveelheid water in emmer 1 was 0,9L in emmer 2 was dit 4l.
Bij afbeelding B is te zien dat er een luchtbox aan de onderkant wordt toegevoegd d.m.v. een gewicht. De oranje balk aan de bovenkant houdt de grote luchtbox tegen. Zonder balk zou de grote luchtbox omhoog gaan en het waterpijl zakken.
Bij afbeelding B is te zien dat er minstens 5 kg nodig is om de luchtbox in de cilinder te drukken. Dit heb ik niet kunnen testen en de 5kg is ter ilustratie. De gedachtegang hierachter is dat het gewicht die nodig is om deze luchtbox in de cilinder te drukken nooit meer kan zijn dan het totale gewicht van het water en de grote luchtbox. Bij dit gewicht moet het gewicht dat nodig is om de wrijving te overwinnen nog bij opgeteld worden. Ook daar heb ik geen data van.
Om er een continu proces van te maken heb ik er wielen aan toegevoegd en laat ik de luchtboxen vallen waarna ze aan de onderkant weer toegevoegd worden aan de cilinder. Jan de luchtboxen vallen zullen daarom altijd optijd zijn.
Zien jullie met deze nadere toelichting nog natuurkundige wetten die ik heb gemist waardoor deze opstelling niet het beoogde resultaat vrije energie zal genereren?
De bewering op hun website dat enkele zilverstroom installaties al in 2021 in gebruik genomen zouden worden (het is nu 2023)... nooit meer wat van gehoord. Geen succesverhalen. En uit eigenschaamte wellicht ook geen verliesverhalen.
Sowieso zou als er ook maar een greintje waarheid in zou zitten, vele maatschappijen in de huidige energie-transitie/crisis allang hebben toegeslagen.
Dat het de zoveelste scam is, kan ook worden gelezen op
https://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/1649887
https://www.skepsis.nl/blog/2015/12/luchtbellen-kunnen-ook-al-geen-natuurwetten-breken/
(De oppervlakte spanning even niet meegerekend.)
Bijlagen:
De vertikale buis moet de hele hoogte van de buis worden opgetild. Het zwaartepunt (waar alle massa geconcentreerd mag worden gedacht) ligt op halve hoogte.
Aannemend dat hoogte >> straal zal dus meer energie moeten worden gegeven. E = Fzw 1/2h = 1/2mgh En met 1/2mgh > mgr zal meer kracht nodig zijn.
Maar ook hier wordt weer eens "gratis energie" bedacht waar er geen is.