Dag hubert,
Op het niveau van een eenvoudige natuurkundedocent zoals ondergetekende is een antwoord: uit verstrooiingsproeven met deeltjesversnellers nooit gebleken dat het elektron een inwendige structuur heeft en daarom nemen we aan dat het elektron puntvormig is, totdat anders blijkt. Zo'n aanname ontbeert de stelligheid van 'is gebleken dat'. Een hard bewijs van puntvormigheid is me niet bekend.
Groet, Jaap

Dat weten we helemaal niet. Alle proefjes geven dimensies als "te klein om zekerheid te geven". Dus dan maar puntvormig. De punt is "ergens" (hoewel quantum mechanisch ook niet waar) maar net als gasmoleculen in een ideaal gas geacht nul diameter te hebben.

Wel eens gelezen:

Als een elektron een elementair deeltje is, kan het niet bestaan uit andere deeltjes (anders is een elektron niet elementair). Het gevolg is dat een elektron nooit ingedeukt kan worden (deeltjes die ten opzichte van elkaar verschuiven). 

Dan komt Einstein om de hoek lopen en zegt: informatie kan nooit sneller dan het licht gaan.

Het volgende gedachtenexperiment: Stel nu even dat een elektron een afmeting heeft. Als ik dan met een hamer op dat elektron sla, dan deukt het elektron niet in. Dat betekent dat de andere kant van het elektron onmiddellijk moet reageren. Dan is de "informatie" van de klap dus direct aan de andere kant van het elektron (Δt = 0). Dus is die informatie over hoe klein die afstand ook mag zijn, met sneller dan het licht gegaan (namelijk oneindig snel). Dus kan een elektron geen afmeting hebben.

Quantummechanica: het blijft bijzonder boeien.