Dag bart,
De enige soort energie die je noemt, is kinetische energie, zodat ik aanneem dat je met het 'energieverlies' bedoelt: het verlies van kinetische energie E_k bij het stuiten. Ook neem ik aan dat de bal alleen verticaal beweegt (niet schuin) en dat de luchtweerstand verwaarloosbaar is.
Het verlies van kinetische energie laat zich niet gemakkelijk direct bepalen: hoe meet je de snelheid van de bal vlak voor en na een stuit?
Als de bal de grond treft, is zijn E_k even groot als de zwaarte-energie E_z op het hoogste punt (top) voordat hij deze keer begon te vallen. En als hij loskomt van de grond, is zijn E_k even groot als E_z bij de top na deze stuit. Daarom is het verlies van E_k=½·m·v² bij een stuit even groot als het verlies van E_z=m·g·h van de ene top tot de volgende. Uitgedrukt als een factor q tussen 0 en 1:
E_z,nieuw=q·E_z,oud → h_nieuw=q·h_oud. De hoogte h van de toppen kun je meten.
Leg nu uit: h(n)=qⁿ·h(0) met h(n) is de hoogte van de top na n keer stuiten.
Dit is een exponentieel afnemend verband tussen de tophoogte en het aantal stuiten.
Zo'n verband geldt ook voor E_k en (net iets anders) voor de snelheid.
Een verband tussen de kinetische energie en de schuifwrijving ontgaat me.
Groet, Jaap

 Dqg Bart,

Noem jij dat nog stuiteren? Op beton of voor mijn part een andere harde ondergrond?  Ik noem dat een doffe plof. Met zo'n stuiterbal ga ik terug naar de winkel :( 
Dat ding lag dus na een paar zielige huppeltjes stil? 

 En dat is dan precies dàt: toeval. Geheel ongerelateerd 

Groet, Jan