De berekeningen gaan als E = Δm c² waarbij de gelijkwaardigheid van massa en energie zoals door Einstein gevonden, wordt gebruikt.
Een verschilwaarde in energie kan alleen komen als bij de berekeningen andere massa gegevens voor de atoomkernen is gebruikt. In BiNaS staan de gegevens van atoommassa's, dwz inclusief de elektronen van het atoom.
Bij verval in verschillende eindprodukten is bij elk er een andere Δm en dus ook een andere hoeveelheid vrijkomende energie.

Als verschillende waarden worden gevonden bij hetzelfde verval, dan wijd ik dat in eerste instantie aan afrondingen of gebruik van andere massawaarden.

 Ja. 
https://world-nuclear.org/information-library/nuclear-fuel-cycle/introduction/physics-of-nuclear-energy.aspx

 

Groet, Jan

Heel vriendelijke bedankt voor Uw reacties. Ik besef nu dat ik het m.b.v. BINAS ook zelf had kunnen berekenen. Ik vroeg me nl. af of het rendement van een kerncentrale te berekenen is, uitgaande van de lading U235 en de flow en condities van de stoom bij ingang turbine. Maar als de splitsing en daardoor de energie-opwekking in zekere mate onbestemd plaatsvindt, weet je de thermisch input dus niet. Overigens geeft Areva een rendement op van 36%,
zonder er bij te vermelden wat ze daarmee bedoelen, de reactor, de stoomturbine, of de gehele installatie.
Nogmaals vriendelijk bedankt voor Uw antwoorden.

Jan Roos

De kern-energie is de energie die bij een splijting vrijkomt. De totale energie is de som van de verschillende splijtingen, maar wel gewogen op hun deel van de bijdrage (zoals 10% van de een, 20% van de ander, 70% van de derde).  Wat er daarna allemaal aan conversies plaatsvindt (verwarming, stoom, pneumatische aandrijving, transformator omzet enz enz) zal steeds verlies geven. Als Areva aangeeft dat 36% maar uiteindelijk nuttig geleverd wordt, dan verdwijnt 64% dus in waarschijnlijk onvermijdelijke verliezen.

 Laten we maar aannemen de gehele installatie: de modernste stoomturbines halen de 50% wel

Op gevaar af vervelend gevonden te worden, nog een kleine opmerking mijnerzijds. Een stoomtemperatuur aan de turbine van ca 300 gr.C., hoger komt de WPR niet, is technologie uit het begin van de vorige eeuw. Uitgevoerd als condensatieturbine haalt deze nog geen 30% thermisch rendement. En dan moeten de mechanische verliezen er ook nog af. Niks geen moderne turbine, technologisch gezien ' ouwe meuk'. 

Vriendelijke groetjes

Jan Roos

 oh nee hoor. Ik baseerde mijn 50% op wat ik bijvoorbeeld hier las:
https://www.power-eng.com/news/new-benchmarks-for-steam-turbine-efficiency/#gref
maar daarbij vergat ik dat kerncentrales inderdaad een beduidend lagere stoomtemperatuur en dus onvermijdelijk ook een beduidend lager rendement hebben. En je had het inderdaad over een kerncentrale.

Maar deze: 

 snap ik even niet. Hoe zetten we efficiënter warmte om in beweging? Is er iets beters dan? 

Groet, Jan

Ja, de intree-stoomconditie voor de turbine moet omhoog, waardoor de warmteval door de turbine toeneemt. De conditie van de afgewerkte stoom na de turbine ligt zo goed als vast, en daarmee ook. de condensatiewarmte. Het condensorverlies wordt daardoor relatief minder en het thermisch rendement hoger. Dit bereik je bij wel moderne gasgestookte stoomketels. Met voorgeschakelde gasturbines, STEG, wordt 70 à 80% gehaald.
De druk van een WPR is ca 160 bar om stoomvorming  bij ca 320 gr C. te voorkomen. De wanddikte van de reactor is dan ca 25 cm dik. Dit zijn wel de grenswaarde bij de WPR, en daardoor uit oogpunt van efficiency een uitontwikkeld procedé. 

groetjes

OK, maar wat is je punt? 

Sorry, soms vergeet ik dat mijn schoolmeestertijd er al zo'n 25 jaar opzit en ben ik onbewust bezig een discussie op gang te brengen. Ergerlijk, excuses daarvoor.