De ontsnappingssnelheid is gedefinieerd als de snelheid waarbij de kinetische energie van het voorwerp voldoende groot is om de zwaarte-energie tot 0 terug te brengen (waarbij 0 J in het oneindige is gedacht en een negatieve  U = - GM/R waarde op de aardbodem. Je moet dus energie toevoegen (afnemen van kinetisch) om van negatief naar 0 J te komen).
In het oneindige trekt de aarde net niet meer aan de bal (F ∝ 1/r² en die wordt 0 N gedacht). Als de snelheid precies de ontsnappingssnelheid is, dan "hangt" de bal in het oneindige: hij staat stil met 0 m/s snelheid. Heeft hij een hogere snelheid dan de ontsnappingssnelheid, dan zal hij met die verschilsnelheid verder bewegen. Het "oneindige" moet je niet te letterlijk nemen: praktisch zal de aarde al een stukje voorbij Pluto al geen noemenswaardige terugtrekkracht meer uitoefenen en vliegt zo'n voorwerp het zonnestelsel uit. (Aanname dat de overige planeten er even niet zijn - die verstoren de simpele berekeningen nogal).

dag Roemer.

Her verschil zit hem dus in jouw "grote" afstand en Theo's "oneindige" afstand. En zoals Theo ook al aanroert, het is eigenlijk een theoretische waarde, want al snel beginnen zwaartekrachtvelden van andere hemellichamen roet in het eten te gooien.
Maar het is natuurlijk wel een prima grootheid om hemellichamen te vergelijken  op zwaartekrachtgerelateerde eigenschappen (een combinatie van massa en straal).

Groet, Jan