Een glimmende kogel is een kromme spiegel. Overal waar licht op valt wordt het onder dezelfde hoek weerkaatst als waarop het binnentreedt: de hoek t.o.v. de normaal - de lijn loodrecht op het oppervlak. Bij een kogel dus de lijn die in het verlengde van de straal ligt.
In de tekening hieronder is ook een brandpunt aangegeven: die ligt op de halve straal. De normaal op het oppervlak (de lijn uit C) ligt precies midden tussen de invallende en uitvallende lichtstraal.

dag Matthijs,

De kogel reflecteert dat licht blijkbaar juist heel goed. Want: stel je het oppervlak van de kogel voor als opgebouwd uit duizenden kleine vlakke spiegeltjes die netjes loodrecht op de bol zitten geplakt, een heel nette discobal. Slechts één van die spiegeltjes zal op een gegeven ogenblik zó staan dat het licht dat erop schijnt naar jouw oog wordt gekaatst. Al die andere spiegeltjes hebben allemaal minstens een nèt iets andere richting en dus gaat het andere licht uit dezelfde bron via al die andere duizenden spiegeltjes ergens anders heen dan naar jouw oog en dat zie je dus niet.

Als je je kogel opruwt (schuurpapiertje) gooi je al die spiegeltjes overhoop en dan staan er over de hele bol verdeeld overal wel hier en daar spiegeltjes de goeie kant op om naar jouw oog te kaatsten. En dan zie je dus makkelijk heel de kogel. Dat heet dan diffuse weerkaatsing. En dat is maar gelukkig ook: dankzij die diffuse weerkaatsing kun je alles rondom je zien, ook al is er maar één lichtbron. 

Groet, Jan