Nee, als iets een frequentie van 40 Hz heeft dan kun je dat dus niet bemonsteren met 20 Hz want dan meet je te ongevoelig. Je moet met een hogere frequentie dan het verschijnsel dat je meten wil, meten. Dus met meer dan 40 Hz wil je een trilling van 40 Hz kunnen zien. Hoe hoger de frequentie, hoe beter je een lagere frequentie kunt "zien". Niquist stelt minimaal 80 Hz, maar beter gaat het bij 160 Hz of 500 Hz of bij 2000 Hz.

Wacht dus niquistfrequentie is 2x zo groot als de bemonsteringsfr.? Of andersom

Niquistfrequentie is 2 x zo groot als de frequentie van het te bemonsteren signaal. En de bemonsteringsfrequentie moet dus minstens gelijk zijn aan die niquistfrequentie. (geeneens een scrabblewoord met die twee q's...) 

Let goed op het verschil:
- het echte signaal is het TE BEMONSTEREN signaal. In  mijn voorbeeld de groene sinusfunctie. Dat heeft een frequentie van 0,5 Hz
- de bemonstering is het "aftasten" van het echte signaal zodat het qua vorm herkend wordt
- het BEMONSTERINGssignaal is wat met regelmaat even kijkt hoe groot het echte signaal is en die waarde dan voor een periode die bij de bemonsteringsfrequentie past, vasthoudt. In mijn twee voorbeelden wordt met de minimale frequentie gemeten (Niquist, 1 Hz) of vaker zodat wat beter de echte golf herkend wordt (3,5 Hz in voorbeeld - stel je voor wat 44000 Hz zou doen - de sample/bemonsteringsfrequentie van geluid voor een CD opname - dan zou de sinusgolf heel goed worden gevolgd en "hoor" je bij afspelen niet meer die smalle blokjes maar (doordat je oren alles een beetje uitsmeren) een echt geluid. ).

Bedankt voor jullie antwoorden maar ik ben in de war. Ik heb begrepen:

De niquistfrequentie is 2 x zo groot als het te bemonsteren signaal. Mijn boek zegt: De frequentie die de helft is van de bemonsteringsfrequentie noem je de niquistfrequentie. Signalen met een frequentie groter dan de niquistfrequentie kunnen niet meer correct geconstrueerd worden. Voorbeeld; Bij een CD is de bemonstersingsfrequentie 44 kHz. De hoogste audio frequentie is de helft daarvan: de niquistfrequentie? Maar die moet toch twee 2x zo groot zijn? Zouden jullie dit aub beter kunnen uitleggen, het kwartje valt nog niet helemaal, 2x zo groot, 2x zo klein....

Peter

>Mijn boek zegt: De frequentie die de helft is van de bemonsteringsfrequentie noem je de niquistfrequentie.

Dat is volslagen onzin. Als ik met 1000 Hz bemonster zou de Niquist frequentie 500 Hz zijn. Als ik besluit 2000 Hz te gebruiken is die Niquistfrequentie ineens 1000 Hz?  Onzin.
Niquist frequentie geeft de laagste freqentie van het bemonsteringssignaal aan waarmee het echte signaal nog herkenbaar kan worden gereconstrueerd.  Dus een signaal van 1000 Hz moet minimaal met 2000 Hz (=Niquist frequentie) worden bemonsterd.

Welk boek is dat? Alle methoden die ik ooit gebruikt hebben stellen het correct. Of lees/interpreteer je het verkeerd? Kun je het letterlijke citaat eens noemen of met een fotootje tonen?

En gooi je niet weer "bemonsteringsfrequentie" met het echte signaal in de war? Want Niquist is wel 2x de originele signaalfrequentie (en bij gevolg is het echte signaal 1/2 van de Niquist frequentie)