Ja. Als de stroom I toeneemt dan neemt het veld van de magnetische inductie B ook toe. Die bepaalt uiteindelijk de kracht waarmee het magneetveld aan een daarvoor gevoelig (dus te magnetiseren) materiaal.

Dankjewel voor je hulp!

Ik had nog één andere vraag met betrekking tot magnetische velden. Klopt het dat deze groter kunnen worden als je bijvoorbeeld een magneetje heb in de buurt van een spoel?

Nee, velden zijn wat ze zijn. Een magneet die een spoel zonder stroom nadert, zal daar een inductiestroom genereren (die een spoelmagneetveldje produceert dat de magneet probeert weg te duwen).

Als de spoel zelf een magneetveld genereert, dan reageert dat niet anders dan wanneer twee staafmagneten elkaar naderen.

Als twee velden elkaar doorkruisen dan heeft elk punt de veldsterkte van de som van de individuele velden. 
Als een noordpool een zuidpool nadert, dan is het resultaat dat een aantrekkende kracht effectief is (en het "gezamelijke" veld van de N naar de Z pool loopt)
Als een noordpool een noordpool nadert, dan is er een afstotende kracht (de veldlijnen buigen van elkaar af).

Als je bijv. de N-N combinatie neemt, dan lopen de veldlijnen weg van beide polen. Midden tussen de polen wijst het ene veld naar links, het andere naar rechts en als de magneten even sterk zijn dan zijn de veldsterktes op die plek dat ook. Maar tegengesteld. Samen nul.

Alle posities op de in het midden tussen beide polen en daar loodrecht op hebben velden die schuin omhoog wijzen. De links/rechts componenten heffen elkaar op, maar samen wijzen we wel omhoog (of omlaag). De sterkte van het veld daar telt op.
In onderstaande figuur heb ik dat voor drie punten gedaan bij weer noordpolen die elkaar naderen. De rode pool geeft de rode veldsterktes, de groene pool de groene veldsterktes. Ze worden vectorieel opgeteld tot het resultaat, de zwarte veldsterkte. (Het rondje in het midden betekent "nul": geen resulterend veld)