De Apollo-11 reis wordt momenteel weer overal herdacht (20 juli 1969 - 50 jaar geleden). Daarbij verschijnen ook weer boekjes en tijdschriften en worden documentaires op tv getoond.

Bij een aantal wordt gesproken over "zero gravity" of "zwaartekrachtloos".

Helaas zijn dit - ook in Engelse programma's en zelfs bij astronauten - onuitroeibare misverstanden.

"zero gravity" komt waarschijnlijk van "zero g". Waarbij "g" de zwaartekrachtversnelling is. En die is ook nooit nul.

Zero weight... dat kan.

Je kunt gewichtloos zijn als er niets is wat een tegenkracht levert dat je als gewicht ervaart. Zo kun je in een stilstaande lift een gewicht meten op de weegschaal, maar als je met de lift in vrije val naar beneden snelt, weeg je niks. Als je dan op de grond (te pletter) valt, weeg je ineens heel kort heel veel (meer dan je stilstaande "gewicht").

De zwaartekracht (of aantrekkingskracht) is er natuurlijk altijd. Zelfs Pluto of een sterrenstelsel in een uithoek van het heelal, oefent een zwaartekracht op je uit. Die is wellicht heel klein (bijna nul), maar niet nul.

Massa en zwaartekracht "horen" bij elkaar: waar de een is, is ook de ander.
Gewicht is alleen aanwezig als de zwaartekracht wordt tegengewerkt. Door een vloer bijvoorbeeld. Zonder tegenwerking ben je in vrije val en weeg je niks. Gewichtsloos.