Dan houdt het helaas helemaal op, aan die stroomsnelheid heb je niks voor een volume. Met lengte x binnendiameter zou je wel een redelijke benadering kunnen maken

Druk hoef je niet te weten, vloeistoffen zijn niet noemenswaard samendrukbaar, bovendien is er geen enkele reden om een koelsysteem onder heel hoge drukken te zetten. 

Ik ben wel benieuwd waarom het jou benieuwt hoeveel liter koelvloeistof dat systeem bevat. 

Groet, Jan

Dag Jan,

Die lengte en de diameter zijn natuurlijk bij benadering wel te vinden. Als ik de afmetingen van de gondel weet - en daar is wel achter te komen. Wat zou dan de formule zijn?

Ik wil graag weten hoeveel glycol er in de windturbine zit. 
We wonen in een natuur- en drinkwaterwingebied en sommige eisen/regels zijn naar mijn idee erg ver gezocht.

Maar ineens is daar het plan om 5 windmolens neer te zetten. Er gebeuren weinig ongelukken met windturbines - tenminste, ik lees/hoor er weinig over. Evengoed, als er ineens "heel veel" liter glycol uitstroomt, lijkt me dat geen fijn idee.

Er zijn 3 koelingscircuits; twee kleinere waar de stroomsnelheid 45 ltr/min is en één grote met 150 ltr/min. Alle drie 50% glycol. 
Als je alleen kijkt naar de liters (en vergeet dat het "per minuut") is, dan heb je het al over 120 liter glycol.

Misschien is het veel minder. Maar misschien is het wel méér..... .

Groet,
Ruth

Nog even, Jan - 

stel de diameter van de slang is 2 cm en de lengte 50 meter (voor het circuit van 150 ltr/min)?

Groet,
Ruth

dag Ruth,

dan praat je over ruwweg πr²L = 3,14 x 1² x 5000 ≈ 16 000 cm³ = 16 liter. Waarvan waarschijnlijk 50% glycol, een liter of 8. Maar dat gaat voor zo'n grote generator waarschijnlijk beduidend meer zijn. 

Het koelsysteem van je auto bevat overigens hoogstwaarschijnlijk ook glycol, evenals je ruitensproeiervloeistof. 

In de bijlage een WHO-onderzoek naar milieu-effecten van glycol.  

Naar mijn persoonlijke mening ben je een non-probleem aan het nazoeken. Ook al komen er een paar honderd liter vrij bij een incident met zo'n koelsysteem, het lokale milieu zal er geen noemenswaardige lange-termijneffecten van ondervinden als ik dat WHO-rapport zo eens doorblader. In de bodem breekt het vrij snel af, waarbij na een paar stappen alleen CO₂ overblijft. 

Regelmatige lozing zou wat anders zijn, maar daarvan is bij zo'n (gesloten) koelsysteem met glycol geen sprake. Ik denk niet dat zelfs een beheerder van een waterwingebied er een probleem van gaat maken. NB, educated guess. 

Groet, Jan

Dag Jan,

Met dat sommetje kan ik wel wat, dank je wel!

Als ik het koelsysteem van onze oogstmachine in gedachten neem (dubbel gekoeld) en eens ga rekenen, zal ik waarschijnlijk op een laag aantal liters komen. Het water/glycol systeem in de turbine wordt op haar (zijn?) beurt weer gekoeld door lucht, dus het zal een dunnere leiding van beduidend langer zijn. We zullen zien waar ik dan op uitkom.

Als er al een probleem zou ontstaan, lijkt het vooralsnog beheersbaar - ook al door de eigenschappen van de stof. Wat ons brengt op mijn onderliggende gevoel van dubbele moraal. Er is zeer recent een aantal stoffen met vergelijkbare eigenschappen voor "boeren gebruik" verboden. Want "er wordt maar raak gespoten" en dát belast het milieu teveel - zeker in "ons" gebied.

De menselijke factor, het onkundig of nonchalante gebruik, wordt gezien als de feitelijke risicofactor. En dat zal het hier waarschijnlijk ook weer worden. Jaarlijks verversen van de koelvloeistof - ach, wat doen we met de oude ....?

Maar dit alles is vér bezijden mijn oorspronkelijke vraag!
Nogmaals dank,
fijn weekend,
Ruth