Hoe en langs welke wegen verloopt de geluidtrilling van de bron aardbeving naar de waarnemer? Er zijn drie fases. Eerst een seconde of twee een toenemend gerommel als van een vrachtwagen, dan een felle knal. Hierna volgt een laagfrequent geluid maar meer en hevige trilling van de S-golf. De vraag is meer, waarlangs en hoe het eerste geluid ontstaat van de P-golf.
Net als bij een ontlading van een onweerflits, geeft een aardbeving (in Groningen) een heel korte tik in het hypocentrum maar bij de waarnemer een relatief lang geluidbeeld afhankelijk van de afstand tot de bron. De diverse wegen van de soorten golven bepalen de tijd naar de waarnemer. Maw. Het geluid zegt veel over de afstand tot en de sterkte van de beving. De tijd van het eerste geluid tot de beving (van P tot S golf) bepaalt ong. de afstand. Het aanzwellend effect van het eerste geluid (tot de beving) van “de aanstormende vrachtwagen”, is nog nooit ergens goed verklaard en blijft een vermoeden cq een raadsel.
Theo de Klerk
op
01 maart 2019 om 20:08
Ik begrijp blijkbaar iets niet. Een aardbeving begint klein (kleine trilling) maar kan in zeer korte tijd hevig worden. Het geproduceerde gevoel van een vrachtwagen varieert ook zo. Mijn enige herinnering aan een aardbeving in Limburg (13-4-1992, 3.20 u) was er ook een van een vrachtwagen die ineens langs leek te rijden (niet qua geluid maar qua trilling) en wat langzamer uitdoofde.
Joop
op
01 maart 2019 om 22:49
Een beving begint bij de bron als een kort klap maar wordt bij de waarnemer ervaren als een snel aanstormende vrachtwagen en dan volgt de knal en de trilling. Zou de reden van dat aangroeiend geluid de hoeveelheid wegen zijn waarlangs de geluidenergie bij de waarnemer komt? De kortste weg is direct en weinig energie. De hoeveelheid die meer in bolvorm in een boog binnenkomen vormen samen meer energie en meer geluid. Luchtgeluid gaat veel langzamer. Door de bodem gaat het via de snelste weg, eerst mn horizontaal en dan langzamer naar het maaiveld. Dus naast de kortste en snelste weg moeten er vele andere minder korte en minder snelle wegen zijn. Tot zover mijn vermoeden van het aanzwellend geluid tot de beving.
Jan van de Velde
op
01 maart 2019 om 23:35
Eenzelfde verschijnsel treedt op met de donder bij onweer: een inslag nabij geeft een korte, felle klap, een inslag verderop een steeds langer durend gerommel.
Omdat de aardkorst een verre van homogene samenstelling heeft, en elk materiaal zijn eigen voortplantingssnelheid voor trillingen kent lijkt me dat verhaal van die meerdere wegen een erg plausibele verklaring.
