staande golven
stelde deze vraag op 25 november 2017 om 22:06.Reacties
Dag Bianca.
een staande golf in een touw krijg je alleen als er op dat touw punten zijn die niet bewegen, zoals de rode punten in de afbeelding van diverse snaren hieronder:
Dat soort punten noemen we "knopen".
Zo'n "knoop" past natuurlijk niet op een willekeurig punt, bijvoorbeeld na 0,573 golflengten.
Als je zoiets met een snaar probeert dan heb je sowieso al twee onbeweeglijke punten nodig natuurlijk, namelijk de uiteinden van de snaar.
groet, Jan
een staande golf in een touw krijg je alleen als er op dat touw punten zijn die niet bewegen, zoals de rode punten in de afbeelding van diverse snaren hieronder:
Dat soort punten noemen we "knopen".
Zo'n "knoop" past natuurlijk niet op een willekeurig punt, bijvoorbeeld na 0,573 golflengten.
Als je zoiets met een snaar probeert dan heb je sowieso al twee onbeweeglijke punten nodig natuurlijk, namelijk de uiteinden van de snaar.
groet, Jan
Staande golven ontstaan uit gewone lopende golven.
Er gaat bijv. eerst een golf van links naar rechts. Bij het rechteruiteinde kan het niet verder. De golf kan ook de snaar niet omhoog krijgen omdat die zit vastgeknoopt. De golf kaatst dan terug (naar links) en wel met een fasesprong van 1/2 (alleen zo kan het vastgeknoopte uiteinde ook blijven waar het is: faseverschil heen/terug is 1/2 en daarmee "destructieve interferentie").
De teruggaande golf interfereert met de heengaande golf. Dat levert bij veel frequenties uiteindelijk niks op. Alleen bij frequenties (en bijbehorende golflengtes) die "precies passen" met n. 1/2λ op de lengte van de snaar ontstaat een samenwerking die een staande golf produceert.
Er "staat" dus eigenlijk niks: het zijn golven heen- en weergaand die samen een resultaat geven van een golf die alleen nog op en neer gaat.
De teruggekaatste golf kan ook worden gezien als een golf die van rechts naar links gaat en daarmee interfereert met de golf van links naar rechts. Zoals een plaatje uit een oud leerboek van mijzelf (Zweers & Lignac, 1970) toont.
Er gaat bijv. eerst een golf van links naar rechts. Bij het rechteruiteinde kan het niet verder. De golf kan ook de snaar niet omhoog krijgen omdat die zit vastgeknoopt. De golf kaatst dan terug (naar links) en wel met een fasesprong van 1/2 (alleen zo kan het vastgeknoopte uiteinde ook blijven waar het is: faseverschil heen/terug is 1/2 en daarmee "destructieve interferentie").
De teruggaande golf interfereert met de heengaande golf. Dat levert bij veel frequenties uiteindelijk niks op. Alleen bij frequenties (en bijbehorende golflengtes) die "precies passen" met n. 1/2λ op de lengte van de snaar ontstaat een samenwerking die een staande golf produceert.
Er "staat" dus eigenlijk niks: het zijn golven heen- en weergaand die samen een resultaat geven van een golf die alleen nog op en neer gaat.
De teruggekaatste golf kan ook worden gezien als een golf die van rechts naar links gaat en daarmee interfereert met de golf van links naar rechts. Zoals een plaatje uit een oud leerboek van mijzelf (Zweers & Lignac, 1970) toont.
