daar kan ik me e.e.a. bij voorstellen.

Als de vorst in de grond zit en het gaat dooien heb je /krijg je onder de grond vermoed ik een afgesloten ijslaag met water erop (lees: geen drainage). Een bovenlaag van lavakorrels ligt dan half te drijven (opwaartse kracht) in het water onder de baan. Ik kan me voorstellen dat je zoiets door belopen/bespelen dan makkelijk van zijn plaats duwt, wat zou resulteren in een hobbelig oppervlak onder je mat.   

Als de boel aan het opvriezen is, of bevroren, dan liggen de bovenste lavasteentjes alleen maar tot een harde laag aan elkaar gevroren, kunnen ze niet van hun plek en zou alles dus gewoon op zijn plaats moeten blijven bij belopen of bespelen. Of dat gladder en dus glijgevaarlijker is hangt van de toplaag af. Geen idee.

Wat je dan vorst of dooi noemt is de volgende vraag. Ook al vriest het nog volgens de thermometer, ik kan me voorstellen dat de bovenlaag van de baan in een stralend winterzonnetje toch voldoende warmte kan opnemen om de bovenste paar centimeter een paar uur per dag in ontdooide toestand te krijgen. Of dat gebeurt en zo ja, hoe diep, geen idee. Ik ken dat effect wel van mijn achtertuin, maar dat is lemige zandgrond en die zal ongetwijfeld op een heel andere manier warmte transporteren dan zo'n baan. 

groet, Jan