Heb je daar dan een paar expliciete voorbeelden van? Want ik geef fulltime les op vmbo, alledrie de niveaus, en af en toe ook havo, en wat je daar stelt herken ik helemaal niet. 

groet, Jan

De lessen die ik geef voor Wi en Na hebben vaak dit  karakter. Stof uit de boeken die ze meebrengen leggen we dan naast een ander niveau. Het is opvallend dat deze benadering goed scoort: vaak snapt men dan ineens waarom its gesteld wordt. 
niet elke methode is natuurlijk hetzelfde en lesgeven hangt volledig af van de skills van de docent en zijn/haar referentiekader.
Het is helaas vaak de teneur dat de combi van alles een goed begrip in de weg staat.
Ik kan het niet anders maken, maar het is onze ervaring.

Welke boeken/methode?

Zelf heb ik alleen havo/vwo bovenbouw en ook daar zijn de methoden nogal verschillend in benadering. Ook daarbij heb ik enkele "liefst vermijden" methoden en enkele favorieten.

Omdat ik geen les geef op een school, ben ik geheel niet gebonden aan een methode, en ben redelijk vrij om de lesstof te benaderen, zodat een leerling het ook kan begrijpen. Ik trek me meestal niets aan van niveau en laat het niveau van de leerling de keuzes maken. Dat niveau blijkt veelal hoger te liggen dan dat ze zelf denken!
De methodes die ik aantref zijn de veelal 'doorsnee' methode, … niet echt geweldig.

Voor vwo vanaf 3e klas is de Wageningse Methode voor Wi wel redelijk, hoewel het af en toe teveel vraagt.

De Wageningse methode laat zich in natuurkunde het best met Stevin vergelijken. Prima methode voor wie serieus geïnteresseerd is en ook veel zelf wil (en moet) uitzoeken. Dat soort leerlingen hoort bij de bovenlaag van ideale leerlingen. 
Voor wie natuurkunde "moet" als vak kost deze methode veel te veel tijd (zeker als andere vakken ook zo'n benadering zouden kiezen). Ook als ze het wel leuk vinden,  is het boek incompleet omdat zaken via opgaven uitgedacht moeten worden. Zij willen best wat leren/onthouden maar er zijn meer zaken in hun leven.
En voor wie het vak helemaal niks vindt (in gedachte een poster van Loesje) "vormt school een hinderlijke onderbreking van hun vrije tijd" en is elke minuut er een te veel. Nog zoveel andere interessantere dingen te doen.

De methoden richten zich noodzakelijkerwijze op de "gemiddelde leerling". Wie tot de bovenlaag hoort zoekt in vrije tijd waarschijnlijk naar veel meer info in andere boeken, tijdschriften enz. De onderlaag zal de besteding tot het minimum beperken en soms wellicht proberen deze vraagbaak te misbruiken met "ik moet deze som oplossen. Wat is het antwoord?"

Elk type leerling staat in zijn recht. Ik vond natuurkunde fantastisch (en wist al snel meer dan de leraar en zijn boek) maar had een hekel aan geschiedenis. Een Wageningse geschiedenis zou mij niet geholpen hebben. Bij natuurkunde zou ik het fluitend doen.

Ik hoor graag de ideale oplossing voor een klas van 25+ leerlingen met verschillende interesse niveau's die toch noodgedwongen allemaal natuurkunde moeten volgen (en in de NT/NG profielen daar zelf voor gekozen hebben).

@ a. bakker,

Ik lees nog steeds geen expliciete voorbeelden van te eenvoudig/onvolledig gebrachte  en daardoor onbegrijpelijke vmbo-stof tegenover volledigere en daardoor voor een vmbo-er ineens wel begrijpelijke havo-stof.

Los daarvan meen ik te begrijpen dat je bijles geeft. Dat doe ik ook wel eens. Ik heb dan een veelal geconcentreerde en gemotiveerde leerling aan de keukentafel, wiens individuele begripsprobleem ik binnen een paar minuten boven water krijg en daarop kan inhaken. En de helft van die bijlesleerlingen kan ik zo 1-op-1 echt wel meenemen naar de stof van een niveau hoger ook.

Wat echter nog steeds niet wil zeggen dat de stof van een niveau hoger voor een leerling per se begrijpelijker is. Misschien wél dat als je eenmaal de stof op havoniveau begrijpt door 1-op-1 assistentie, dezelfde stof op vmbo-niveau vanuit dat begrip simpel lijkt. 

Groet, Jan