Bedoel je een stroombron van 10 A? Want een spanningsbron levert een vaste spanning en past de stroom aan zodat U = I.R geldt.

Zoals ik me de proef voorstel (levensgevaarlijk met een 'blote" koperen staaf waar 10A doorheen gaat) wil het laten zien dat om elke stroomgeleidende draad een cirkelvormig magneetveld heerst met de draad als middelpunt. Kompasjes langs zo'n cirkel zouden qua N-Z richting dan steeds raken aan de cirkel en daarmee 90 graden met de straal maken.

Hoe bedoel je "groter" dan 90 graden (want als het kompas een beetje scheef op de straal staat kan het zowel meer als minder dan 90 graden zijn - afhankelijk van welke hoek je meet. Beide samen zullen 180 graden zijn).

Dag Irene,

wat je, als ik je opstelling goed begrijp, zou hebben moeten waarnemen is dit:

Was dit bij jou ook zo?

zo ja; wat vind je daar vreemd aan?
zo nee: wat was er bij jou dan anders?

groet, Jan

Hallo,
de opstelling zag er inderdaad zo uit. Het probleem bij de resultaten was dat de hoek bij de kompassen groter dan 90 graden was, wat volgens de toa's en natuurkunde docenten er niet uit zou moeten komen. Maar andere groepen kregen ook die uitkomsten. Daarom vond ik het 'raar'.

Je bedoelt dus dat die kompasjes geen stand aannamen loodrecht op een straal getekend vanaf de koperen staaf over je karton.

Dus we moeten op zoek naar een reden waarom de praktijk afwijkt van de theorie. In de technische wereld noem je zoiets "storingzoeken"

eerst te onderzoeken veronderstelling is dat het magneetveld ter plaatse van de kompasjes moet hebben afgeweken.

We zoeken dus in eerste instantie, lijkt me, andere magneetvelden dan die van de stroom door die koperen staaf. 

• Welke zouden er kunnen zijn (ik kan er zomaar 4 bedenken)
• laten we die een voor een bestuderen qua mogelijke richting en sterkte
• en proberen conclusies te trekken op hun mogelijke invloeden op de kompasstand.

als we de conclusie trekken dat het aan geen van die 4 (of meer) gelegen kan hebben moeten we kennelijk nog verder zoeken in andere hoeken.

fire away....