Het helpt bij deze situaties om een schets te maken van de situatie. Ik weet alleen niet hoe ik R_{beide kabels} moet interpreteren: de heen- en terugkabel samen 20 Ω of elk 20 Ω (samen 40Ω)?

1) Uit de U_p/U_s = N_p/N_s relatie valt inderdaad simpel af te leiden dat eerst de spanning met factor 40x omhoog getransformeerd wordt en vervolgens 30x en 20x naar beneden, zodat het eindresultaat de beginspanning van 2700 V is maal 40 / (30 x 20) ofwel een eindwaarde van 180 V heeft.

2) T1 en T2 zijn met elkaar verbonden via stroomdraden die tezamen (of elk voor zich) een weerstand hebben van 20Ω. Er zal dus spanningsverlies plaatsvinden tussen T1 en T2. Maar hoeveel? Voor Ohmse draden geldt ΔU = I.R.  De weerstand is bekend, maar I niet. Of toch? Transformator T1 is ideaal (geen energieverlies), dus het vermogen dat de generator opwekt gaat in zijn geheel over naar de secondaire windingen van de trafo. Je kunt dus de stroomsterkte bepalen in de secondaire kring. Dan weet je ook het spanningsverlies door de Ohmse weerstand

3) De spanning bij de primaire wikkeling van T2 is een lagere dan waar de T1 kant mee begonnen is door het spanningsverlies over de draad. De transformatie van deze lagere primaire spanning zal in T2 dan ook tot een lagere secondaire spanning leiden. Aannemend dat tussen T2 en T3 dan weer niks verloren gaat, kun je de aansluitspanning berekenen van een huishouden. Dat zal lager dan 180 V zijn.

4) Vermogen in = vermogen uit + vermogensverliezen onderweg door weerstand

Bedankt Theo!:)

Vraag b is mij nu ook gelukt! 

Met vraag C blijf ik maar een beetje puzzelen; ik pas U_verlies gewoon niet op de juiste manier toe. Hier zal ik nog even aan werken. 

Vraag d is verder niet zo lastig; als ik P_verbruiker weet. Dan is het antwoord P_verbruiker - P_afgegeven / P_verbruiker x 100% = .. dan het antwoord op vraag d. 

Thnx!!!!!! 

Bij vraag C (of 3) heb je aan de T1 kant een U_sec = 40 U_generator.

Vervolgens daalt de spanning door de weerstand van 20 (of 40)Ω.

Bij T1 kun je ook berekenen hoe hoog de stroomsterkte is:
P_generator = U_generator.I_generator = 16,2 .10⁶ W = 2700 . I_generator.

Waarbij een spanning vermenigvuldigt bij een transformatorwikkeling met N_s/N_p is dit voor de stroomsterkte net andersom (want U.I moet gelijk blijven als vermogen: U omhoog, dan I met gelijke factor naar beneden), dus

I_secondair = I_generator . N_p/N_s = 1/40 I_generator

Deze stroomsterkte gaat door de 20 (of 40) Ω weerstand van de draden en daarmee daalt de spanning met  I_sec. 20 (of 40) V Daarmee weet je wat je aan de rechterkant overhoudt als spanning die weer met een factor 30 wordt verlaagd in de trafo T2. Het vermogen dat in de leidingen verdwijnt is dan ook P=I²R en de rest wordt weer ideaal doorgegeven door T2 en T3.

Uiteindelijk kun je zo bereken hoeveel vermogen aan de stadskant overblijft (=P_generator - I²R). Waren alle kabels ideaal geweest, dan was het complete vermogen van de generator aan de stad doorgegeven.

(hier zie je een reden om wisselstroom te gebruiken: daarmee kun je de spanning verhogen en de stroomsterkte verlagen. Hoe lager de stroomsterkte, hoe minder verlies I²R optreedt tijdens het transport en hoe hoger het percentage (rendement) van doorgegeven vermogen.  Als alles via gelijkstroom had gelopen dan had je de spanning en  stroom niet kunnen veranderen en zou bij grote stroom veel vermogen verloren gaan in de draadopwarming. - soms wel meer dan 96%)