De ladingsdragers worden door de batterij voorzien van energie. Daarmee krijgen ze een hogere potentiaal (bij een gewone batterij meestal 1,5 V meer). De energie is namelijk gelijk aan de lading x de potentiaal.

Misschien kun je een spanningsbron het best vergelijken met een trapje van  1,5 meter hoog. Als je 2 trapjes naast elkaar zet (parallel) dan kunnen meer personen gelijk die 1,5 m omhoog komen.  Bovenaan zijn dan sneller meer personen met eenzelfde zwaarte-energie toename die hoort bij 1,5 meter hoger staan.

Als je de twee trapjes in elkaars verlengde aan elkaar kunt monteren, dan heb je 1 trap die 2 x 1,5 = 3 m kan overbruggen. Nu kunnen personen alleen over die trap naar boven maar wel meteen naar 3 m hoog. Boven zal het dus langer duren voordat er veel personen zijn, maar elk persoon heeft wel de zwaarte-energie gekregen die bij 3 meter hoogte hoort.

Dus:

• batterijen naast elkaar = parallel = meer ladingsdeeltjes per seconde mogelijk (grotere stroomsterkte)  maar allemaal met dezelfde energie die overeenkomt met wat 1 batterij doet
• batterijen achter elkaar = serieel = minder ladingsdeeltjes per seconde mogelijk maar met dubbele energie (2 x 1 batterijspanning)