Een veer met veerconstante C krijgt een uitrekking U omdat er een massa aanhangt.

Als een identieke veer ernaast hem helpt, dan wordt het gewicht waarmee de massa aan de veer trekt onder de twee veren verdeeld. (Vergelijk een tafel met 1 poot en met 2 poten waarop een gewicht ligt). Elke veer "voelt" maar de halve massa met het halve gewicht. Dus ook maar een halve uitrekking. Wat zou de "vervangingsveerconstante" zijn van deze twee veren?

Als je een veer met een veerconstante C in twee stukken knipt en onder elkaar laat hangen, zal de uitrekking van beide delen niet anders zijn dan toen ze nog samen 1 veer waren. Wat is de vervangingsveerconstante van deze serie-geschakelde veren?

Kun je met deze overwegingen afleiden wat er gebeurt in vraag 14 met twee parallelle veren die als "vervangingsveer" in serie hangen met een derde veer. Allen van C=10 N/cm en een massa met gewicht van 60N?

En vraag 9 heeft alles met de eigenschappen van serie/parallelle elektriciteitsschakelingen te maken:

Parallel: beide lampen krijgen 230 V spanning. Gegeven hun vermogen, wat is de stroom door elke tak en daarmee de totale stroom?  Hoe is deze schakeling te vergelijken met lampen die thuis via een stopcontact of lichtschakelaar aan/uit te zetten zijn?

Serieel: over beide lampen tezamen staat 230 V spanning. Hoeveel spanning staat dan over elke lamp?  Dezelfde stroom gaat door beide. Welke lamp krijgt (gezien zijn vermogen) de meeste stroom die het nodig heeft om vol te branden?

Dag Jorden,

Zou het helpen als je elke veer verving door een touwtje, en in elk touwtje de spankracht moest berekenen? (en ja, B is inderdaad het juiste antwoord)

Groet, Jan