Jenny, 5 apr 2011

Ik neem aan dat de weerstand overal gelijk is en dat het niet uitmaakt op welke vlakte ik leg.

Dat is in theorie een correcte aanname. In theorie speelt het contactoppervlak geen rol bij schuivende wrijving. De formule luidt Fw = µ·Fn, en daarin is geen oppervlakte te bekennen. In de praktijk is er helaas nogal wat dat roet in het eten kan gooien.

Pak je bijvoorbeeld een materiaal als (zacht) rubber, dan vertoont dat wat plakneigingen, en dan zorgt ervoor dat een bredere band onder een auto wel degelijk zorgt voor bijvoorbeeld minder snel wegglijden in bochten.

Lichte ruwheden in oppervlakken kunnen ook een rol spelen. Dan "haken" de oppervlakken wat beter in elkaar en schuift een groter oppervlak dus ook wat minder makkelijk. Of, afhankelijk van het soort ruwheid, als een wat grotere kracht per "haak" de haak véél beter sluit, juist weer een omgekeerd effect.

Wat elektrostatica kan ook nog een rol spelen.

Enz enz.

Wat er bij jouw blokjes, in combinatie met je hellingmateriaal, precies aan de hand zou kunnen zijn, geen idee.

• In theory, there is no difference between theory and practice. In practice, there is.... _{(Jan L.A. van de Snepscheut)}

Meestal betekent dat trouwens dat je kleine invloeden van sommige theorieën over het hoofd ziet.

Groet, Jan

In feite zegt Jan hier dat je niet altijd voor elk probleem elk voorwerp als een puntbron kan zien waarin alle massa samengebald is. Bij het modelleren van een probleem mag het vaak wel, maar in dit geval mag die aanname niet: het is een belangrijk onderdeel van het probleem.

Bij dit soort problemen met wrijving maakt het inderdaad uit hoe de massa verdeeld is en hoe het contactoppervlak drukt op het andere oppervlak.