Ja, dat is waar.
Behalve als het glas speciaal gemaakt is zodat het een warmteschok kan weerstaan. Je kunt het thuis (voorzichtig) proberen. Neem een gewoon koud drinkglas, en giet er kokend water in. Grote kans dat het springt, vooral als het wat dikker glas is. Glas geleidt warmte niet zo goed, de binnenkant wordt heet terwijl de buitenkant nog (even) koud blijft, de binnenkant wil dus sterk uitzetten, de buitenkant niet....  
Grote temperatuurverschillen over kleine afstanden in een materiaal dat geen grote elasticiteit heeft en .... pats.

's Winters je autoruiten ontdooien met een föhn (of een emmer heet water) is dan ook een slecht idee. 

Vroeger is me dit wel eens per ongeluk overkomen. Nu gebeurt dit nooit meer. Zelfs niet met mijn dikglazige bierpul die ik als theeglas gebruik. Lijkt er op dat glas zwaar verbeterd is aangaande hoge temperatuursverschillen.

Dat zou best kunnen maar thee (drinkbaar) is vaak maar 70 graden heet en geen 100 graden van kokend water. Met omgeving van ca 20 graden is het verschil "nog maar" 50 graden - en veel glas kan dat wel aan blijkt.
Een autoruit van -10 graden met koud water van 2 graden gaat meestal ook wel goed. Met heel warm water (waarom? het ijs moet alleen smelten:voldoende +1 graad is genoeg) zal een geharde autoruit het nog steeds begeven. 

Hoe komt het dan dat een water- of sapkan, breekt, als ik er kokend water ingiet en een glazen theepot niet?  Waar moet ik op letten als  ik een sapkan koop? Zodat deze ook gekookt water kan bevatten , zonder te breken?

dag Janny,

één reden staat hierboven:
Die theepot zal dus gek genoeg van betrekkelijk dun glas zijn gemaakt vergeleken met je sapkan.

Een tweede reden is dat er glas is... en glas :)
Die (redelijk) hitteschokbestendige kannen worden bijna altijd gemaakt van zg boraatglas. Dat is een glassoort die daar veel beter tegen kan.

Een derde reden is de kwaliteit van de fabricage. Een sapkan van €1,50 van de Action is ergens in een goedkoop land van een eind in elkaar gegooid, veelal onregelmatig van dikte, luchtinsluitsels etc, waardoor er sowieso al spanningen in dat glas zitten zónder dat je daarvoor opdonders hoeft te geven. Een mechanische- of een warmteschok leidt dan al veel gauwer tot scheuren en andere ellende.

Groet, Jan

Van 'n glasblazer hoorde ik dat er vroeger van houtskool glas gemaakt werd ?

Dag Jan,

niet VAN houtskool, want koolstof (C) is geen grondstof voor glas.

Maar houtskool zal wel gebruikt zijn als warmtebron, want dat was toen de brandstof waarmee ze de hoogste temperatuur konden bereiken. 

Groet, Jan

werkt het andersom hetzelfde ? dus een warm glas met iets kouds erin ? 

Zolang het glas door warmte kan uitzetten zonder springen en evenzo kan krimpen bij koelen werkt het hetzelfde. 
Een glas dat springt bij plotselinge verhitting zal dat ook doen als het plotseling gekoeld wordt. De (negatieve) uitzetting heeft dezelfde gevolgen.

Ik wil een voetje van een champagne glas erafhebben. Het is een lange steel. Koperdraad om de steel draaien en verhitten op de plek waar het voetje eraf moet? 

Wat is er mis met een glassnijder? 

Hoe kan een glazen winddicht spontaan knappen zonder dat er een kaars brandt? 

dag Fransisca,

Wat is een "winddicht" ? Zo'n soort kandelaar met ruitjes rondom als een ouderwetse gaslantaarn? 
Glas is trouwens sowieso een raar materiaal. Een zwakke plek kan jaaaaaren lang verborgen blijven, en dan ineens, zonder duidelijk aanwijsbare aanleiding, peng, een scheur. Hoe goedkoper het glas, hoe groter de kans op verborgen productiefoutjes.

groet, Jan

> zonder duidelijk aanwijsbare aanleiding
Misschien niet zichtbaar, maar waarschijnlijk door een kristal-breukvlak tussen de "glas"moleculen dat ineens daadwerkelijk zichtbaar breekt. 

> Hoe goedkoper het glas, hoe groter de kans op verborgen productiefoutjes.

zoals die goedkope wijnglazen van Blokker - springen meestal in heet afwaswater na een half jaar of zo.

Hoe kan het dat ik gewoon heet water wat net uit de water koker komt gewoon in een glaasje of glazen theepot of glazen bekers kan gieten zonder dat er ook maar iets gebeurt??

Als glas of theepot van materiaal gemaakt is dat homogeen uitzet bij plotselinge temperatuursverhoging en waardoor de stof niet breekt of scheurt (omdat sommige delen wel uitzetten en andere minder)  is er niks aan de hand. Meestal onderscheiden zich hier de betere glazen van de slechtere (vaak ook prijsgebonden: de betere breken nooit, de andere meteen of na een aantal malen, waarbij vanaf het begin al breuklijnen ontstaan)

dag Caitlin,

Er zijn vele verschillende soorten en kwaliteiten glas. In het geval van een (willekeurig) glaasje is het voornamelijk geluk als het heel blijft. In het geval van die glazen theepot, die is hoogstwaarschijnlijk van boraatglas gemaakt (zoals ook scheikundig glaswerk zoals erlenmeijers, reageerbuisjes etc) en dat kan al veel beter tegen hitteschokken. Van glazen bekers mag een fabrikant ook veronderstellen dat die al eens vaak voor hete koffie of thee gebruikt zullen worden, en die zijn als het goed is dus ook van hittebestendiger glas gemaakt. 

Groet, Jan

Gisteravond is met een enorme knal (als van een pistool) spontaan een wijnglas gesprongen. Het stond leeg met een druppel rode wijn op de bodem op een glazen tafel. Op afstand van va. 60 cm stond wel een elektrisch straalkacheltje te blazen op 20 graden, laagste ventilatiestand. Maar dat grotendeels onder de hoogte van de glazen tafel. De kelk was rondom in een redelijk rechte horizontale lijn gebroken en lag 30 cm verderop. Weinig korrels of splinters er omheen. Ik kan weinig vinden over de mogelijke oorzaak. Iemand een verklaring?

Die heb ik zo ook niet. Maar waarschijnlijk was het glas al "voorgebroken" bij eerdere gelegenheden en was het verzwakt zodat een kleine verwarming die niet homogeen voor het glas was, zorgde voor breken door een kleine uitzetting van de ene helft t.o.v de andere helft langs de breuklijn.
Met een polaroid bril op kun je in autoruiten en wijnglazen verschillende kleuren zien:


licht wordt daar niet overal gelijk gebogen en zitten verschillende glaslaagjes op elkaar met verschillende grenslagen. Zo'n grenslaag is een potentieel breukvlak en licht wordt door de wisselende dikte steeds anders gebroken en gereflecteerd en bovendien gepolariseerd. (vergelijk gekleurde olievlekken in olielaagjes die verschillend dik zijn door reflecties/interferenties op boven- en onderkant van zo'n laag)
Voor wat wijnglasplaatjes: http://www.davidhazy.org/andpph/text-polarizer-by-glare.html

Interessant. Ook een plausibele verklaring omdat de warme luchtstroom van een kant kwam. Ik heb de glazen ca 5 jaar. Ik gebruik deze ca 1x per week. Maar nooit stond er een zo op de glazen tafel met warme lucht van één kant.