Dag Charl,

Het zijn eigenlijk twee heel verschillende verschijnselen, die op sommige vlakken qua gedrag overeenkomsten kunnen vertonen. Helaas stel je hier een vraag in de trant van "waarom is een tomaat geen appel?"

Wat wij geluid noemen is niks anders dan een trilling die van molecuul naar molecuul wordt doorgegeven, in lucht, maar ook in water en andere stoffen. In een leeg stadion krijg je geen wave op de tribune.

Licht kun  je gewoon (nou ja, gewoon) beschouwen als arfzonderlijke deeltjes, fotonen genaamd, die, eenmaal "afgevuurd" blijven doorvliegen totdat ze iets tegenkomen. Dat die dingen in sommige gevallen ook golfgedrag vertonen is nog niet afdoende verklaard. 

Dit is natuurlijk geen allesverklarend antwoord. Maar dat is er ook niet.

Groet, Jan

Het is misschien een beetje off-topic, maar ik had een vraag die gerelateerd is aan uw antwoord.

Hoe komt het dat licht zich in verschillende stoffen met een verschillende snelheid voortplant? 

Alvast bedankt!

Dag Robert,

Als we het een beetje simpel beschouwen komt dat omdat die lichtdeeltjes onderweg in die stof wel eens even door een atoom worden geabsorbeerd en na een korte tijd weer uitgezonden. Je krijgt dan zo'n beetje het effect als van ballen die door een flipperkast naar beneden rollen. Van het ene atroom naar het andere gaat het licht nog altijd even snel, maar als geheel gaat de lichtgolf daardoor trager door het materiaal heen.

Violet licht wordt daarbij ook altijd een beetje sterker vertraagd dan rood licht. Zo krijg je dat prisma-effect, waardoor je een mengsel van lichtkleuren (bijvoorbeeld "wit" licht) kunt scheiden tot een regenboog. Verder is die "vertraging" afhankelijk van stofeigenschappen, en ook hoe dicht de atomen op elkaar zitten. In samengeperste lucht doet licht er ook langer over dan in lucht van gewone atmosferische druk.

Beetje duidelijk zo?

Groet, Jan