supergeleiding en wet van Ohm.
john stelde deze vraag op 21 oktober 2009 om 17:26.
Bij superlage temperaturen valt de weerstand weg, leert men.
Oké, dat snap ik, heel interessant en intrigerend.
Maar volgens de wet van Ohm: I=U/R zou dit betekenen dat het amperage oneindig hoog wordt! Bij 230volt bijvoorbeeld krijg je dan 230volt/0 Ohm=.... ? Delen door nul kan niet!
Wij kan me helpen?
Groet,
John.
Oké, dat snap ik, heel interessant en intrigerend.
Maar volgens de wet van Ohm: I=U/R zou dit betekenen dat het amperage oneindig hoog wordt! Bij 230volt bijvoorbeeld krijg je dan 230volt/0 Ohm=.... ? Delen door nul kan niet!
Wij kan me helpen?
Groet,
John.
Reacties
Jan
op
22 oktober 2009 om 21:32
Dag John,
Ik heb je vraag eens even moeten laten bezinken, want in theorie klopt je stelling: weerstand 0 ==> I gaat naar oneindig. Nou zie ik daarvan op zich het probleem niet, dus zag ik ook niet het jouwe.
Maar ik hoop dat ik nu een passend antwoord voor je heb:
Want in de praktijk:
- de stroomsterkte in een schakeling wordt bepaald door de TOTALE weerstand in die schakeling. Een spanningsbron heeft zo zijn eigen inwendige weerstand. De situatie die jij schetst met een oneindige stroomsterkte komt dus in de praktijk nooit voor.
-ook componenten die je supergeleidend maakt kunnen tóch een weerstand in een schakeling geven: Maak bijvoorbeeld een spoel in een wisselstroomkring supergeleidend, dan zal die spoel door het steeds wisselend magneetveld alleen al een zogenaamde inductieve weerstand vormen, die toch de stroomsterkte beperkt.
Er zijn zat situaties te bedenken waar de ohmse weerstand roet in het eten gooit. Bekendste voorbeeld is de MRI-scanner, waarvoor enorm sterke elektromagneten nodig zijn, dus héél hoge stroomsterktes, en waarvoor je dus énorme spoelen zou moeten bouwen o.a. om oververhitting te voorkomen. Dankzij suspergeleidende spoelen kan zo'n scanner nog van redelijke omvang blijven.
Gaat dit antwoord de goede kant op?
Groet, Jan
Ik heb je vraag eens even moeten laten bezinken, want in theorie klopt je stelling: weerstand 0 ==> I gaat naar oneindig. Nou zie ik daarvan op zich het probleem niet, dus zag ik ook niet het jouwe.
Maar ik hoop dat ik nu een passend antwoord voor je heb:
Want in de praktijk:
- de stroomsterkte in een schakeling wordt bepaald door de TOTALE weerstand in die schakeling. Een spanningsbron heeft zo zijn eigen inwendige weerstand. De situatie die jij schetst met een oneindige stroomsterkte komt dus in de praktijk nooit voor.
-ook componenten die je supergeleidend maakt kunnen tóch een weerstand in een schakeling geven: Maak bijvoorbeeld een spoel in een wisselstroomkring supergeleidend, dan zal die spoel door het steeds wisselend magneetveld alleen al een zogenaamde inductieve weerstand vormen, die toch de stroomsterkte beperkt.
Er zijn zat situaties te bedenken waar de ohmse weerstand roet in het eten gooit. Bekendste voorbeeld is de MRI-scanner, waarvoor enorm sterke elektromagneten nodig zijn, dus héél hoge stroomsterktes, en waarvoor je dus énorme spoelen zou moeten bouwen o.a. om oververhitting te voorkomen. Dankzij suspergeleidende spoelen kan zo'n scanner nog van redelijke omvang blijven.
Gaat dit antwoord de goede kant op?
Groet, Jan
john
op
23 oktober 2009 om 21:09
Hallo Jan.
Bedankt voor de reactie! Ik vind het tof dat je zo gedreven en onderlegd bent. Ik zie elders op de site een boel vragen die jij beantwoord hebt. Is het een hobby van jou? Of ben je een leraar verbonden aan natuurkunde.nl ;-) ?
Voor mij is het dus wel een pure hobby. Ik ben momenteel bezig met de Vapro-B opleiding en het interesseert me gewoon allemaal. Dingen die me in het verleden interesseerden maar die ik verwaarloosd heb, mag ik nu allemaal opnieuw leren. Fijn. Ps. Ik ben geen scholier meer (jammer) maar 42 jaar en bezig met die beroepsopleiding. De leraar op de avondschool zegt vaak: lees maar door en ga er niet te diep op in, maar ik wil het gewoon weten (volgens mij weet hij het dus niet als ie zo antwoordt haha).
Gelukkig heb ik nu een alternatief.... ;-))
Groet, en tot de volgende vraag :-)
Bedankt voor de reactie! Ik vind het tof dat je zo gedreven en onderlegd bent. Ik zie elders op de site een boel vragen die jij beantwoord hebt. Is het een hobby van jou? Of ben je een leraar verbonden aan natuurkunde.nl ;-) ?
Voor mij is het dus wel een pure hobby. Ik ben momenteel bezig met de Vapro-B opleiding en het interesseert me gewoon allemaal. Dingen die me in het verleden interesseerden maar die ik verwaarloosd heb, mag ik nu allemaal opnieuw leren. Fijn. Ps. Ik ben geen scholier meer (jammer) maar 42 jaar en bezig met die beroepsopleiding. De leraar op de avondschool zegt vaak: lees maar door en ga er niet te diep op in, maar ik wil het gewoon weten (volgens mij weet hij het dus niet als ie zo antwoordt haha).
Gelukkig heb ik nu een alternatief.... ;-))
Groet, en tot de volgende vraag :-)
john
op
23 oktober 2009 om 21:23
Hoi. Ben ik weer....
Fijne uitleg, oke. Maar nu (voor het laatst) effe verder boren:
We nemen dan geen wisselspannig maar gelijkspanning (geen inductieve weerstand).
Er staat in een van de vele populair-wetenschappelijke boeken die ik heb, dat als je gelijkspanning in een bijv. gesloten lus van supergekoeld kwik aanbrengt, EN DAN DE STROOMBRON eruittrekt, de stroom altijd zal blijven circuleren. En dan hebben we weer de uitgangsvraag.
I=U/R De spannigsbron (U) is nu weg, "eruitgetrokken", de weerstand (R) is nul, dus de I loopt ongehinderd door voor altijd.
Vreemd hè toch? Groet John en fijn weekend.
Fijne uitleg, oke. Maar nu (voor het laatst) effe verder boren:
We nemen dan geen wisselspannig maar gelijkspanning (geen inductieve weerstand).
Er staat in een van de vele populair-wetenschappelijke boeken die ik heb, dat als je gelijkspanning in een bijv. gesloten lus van supergekoeld kwik aanbrengt, EN DAN DE STROOMBRON eruittrekt, de stroom altijd zal blijven circuleren. En dan hebben we weer de uitgangsvraag.
I=U/R De spannigsbron (U) is nu weg, "eruitgetrokken", de weerstand (R) is nul, dus de I loopt ongehinderd door voor altijd.
Vreemd hè toch? Groet John en fijn weekend.
Jan
op
23 oktober 2009 om 21:23
Dag John,
Dat onderlegd valt wel mee, ook maar gewoon tweedegraadsje, maar dat betekent in mijn optiek niet dat als je het niet weet dat je niet probeert het uit te zoeken. Tijdens mijn opleiding op zoek naar antwoorden kwam ik o.a. hier terecht, en gaandeweg begon ik meer antwoorden te geven dan vragen te stellen....
Zoiets moet overigens een hobby zijn, anders is de lol er gauw af. Maar het geeft best wel voldoening als je merkt dat er bij een vragensteller lampjes gaan branden.......
Groet, Jan
Dat onderlegd valt wel mee, ook maar gewoon tweedegraadsje, maar dat betekent in mijn optiek niet dat als je het niet weet dat je niet probeert het uit te zoeken. Tijdens mijn opleiding op zoek naar antwoorden kwam ik o.a. hier terecht, en gaandeweg begon ik meer antwoorden te geven dan vragen te stellen....
Zoiets moet overigens een hobby zijn, anders is de lol er gauw af. Maar het geeft best wel voldoening als je merkt dat er bij een vragensteller lampjes gaan branden.......
Groet, Jan
Jan
op
23 oktober 2009 om 23:39
john, 23 okt 2009
Er staat in een van de vele populair-wetenschappelijke boeken die ik heb, dat als je gelijkspanning in een bijv. gesloten lus van supergekoeld kwik aanbrengt, EN DAN DE STROOMBRON eruittrekt, de stroom altijd zal blijven circuleren. En dan hebben we weer de uitgangsvraag.
I=U/R De spannigsbron (U) is nu weg, "eruitgetrokken", de weerstand (R) is nul, dus de I loopt ongehinderd door voor altijd.
Vreemd hè toch?
Hoezo vreemd? Waarheid kan vreemder lijken dan verzinsels. Dat komt wel vaker voor. Geef in de ruimte, waar de (lucht)weerstand verwaarloosbaar is, één kort duwtje tegen een voorwerp, het krijgt een snelheid, en behoudt deze, nagenoeg tot in de eeuwigheid. Maak die ruimte perfect (géén weerstand) en je kunt het "nagenoeg" ook doorstrepen.
Eerste wet van Newton.
He is maar een kwestie van wegnemen van remmende krachten.
Groet, Jan
Er staat in een van de vele populair-wetenschappelijke boeken die ik heb, dat als je gelijkspanning in een bijv. gesloten lus van supergekoeld kwik aanbrengt, EN DAN DE STROOMBRON eruittrekt, de stroom altijd zal blijven circuleren. En dan hebben we weer de uitgangsvraag.
I=U/R De spannigsbron (U) is nu weg, "eruitgetrokken", de weerstand (R) is nul, dus de I loopt ongehinderd door voor altijd.
Vreemd hè toch?
Hoezo vreemd? Waarheid kan vreemder lijken dan verzinsels. Dat komt wel vaker voor. Geef in de ruimte, waar de (lucht)weerstand verwaarloosbaar is, één kort duwtje tegen een voorwerp, het krijgt een snelheid, en behoudt deze, nagenoeg tot in de eeuwigheid. Maak die ruimte perfect (géén weerstand) en je kunt het "nagenoeg" ook doorstrepen.
Eerste wet van Newton.
He is maar een kwestie van wegnemen van remmende krachten.
Groet, Jan
