blauwe bomen in de bergen

Jorik stelde deze vraag op 17 augustus 2009 om 08:20.
Wanneer de zon ondergaat zien we hem rood "worden". 
Ik heb altijd geleerd dat dit komt omdat het rode deel van het spectrum slechter divergeert en mijn ogen nog steeds bereikt, ondanks de afstand die het door de atmosfeer moet afleggen.
Het blauwe licht verwaaierd wel tijdens de lange afstand die het door de atmosfeer moet afleggen.
 
Nu reed ik door beboste (licht mistige) bergen, en hoe verder de bergen van mij aflagen, hoe blauwer de bomen schenen te zijn. 
Ik zou juist denken dat ze steeds geler lijken te worden omdat blauw divergeert en het gele licht mij nog wel bereikt.
 
Kan iemand mij vertellen waarom ze steeds blauwer worden?
Dankjewel!
 
Jorik

Reacties

Jaap op 18 augustus 2009 om 19:45
Dag Jorik,
Dat de ondergaande zon "er rood uitziet" en dat de onbewolkte hemel "er overdag blauw uitziet", komt door Rayleigh-verstrooiing (Rayleigh dispersion). Zie bij voorbeeld
http://en.wikipedia.org/wiki/Rayleigh_scattering
Als gevolg van deze verstrooiing wordt blauw licht sterker verstrooid dan rood licht. Zo ver was je al.
Tijdens de tocht door de bergen komt er relatief veel blauw licht naar je toe, van die blauwe hemel. Het blauwer-dan-normale licht dat uit de omgeving  van een verafgelegen voorwerp naar je toe komt, wordt verstrooid en komt in de gezichtslijn tussen het voorwerp en jou terecht. Dit blauwachtige licht lijkt dan afkomstig te zijn van het voorwerp, dat er zodoende blauwachtig uitziet. In de kunst heet dit "de atmosferische perspectief" (aerial perspective). Zie bij voorbeeld
http://en.wikipedia.org/wiki/Aerial_perspective
Groeten,
Jaap Koole

Plaats een reactie

+ Bijlage

Bevestig dat je geen robot bent door de volgende vraag te beantwoorden.

Roos heeft zestien appels. Ze eet er eentje op. Hoeveel appels heeft Roos nu over?

Antwoord: (vul een getal in)