Reacties
Bert
op
01 december 2008 om 17:15
Dag Claartje,
goed opgemerkt!
Om te begrijpen wat er gebeurt, is het goed om je de situatie voor te stellen. De zon - waar het witte licht vandaan komt - staat achter je en vrij laag boven de horizon. Voor het gemak is in de applet aangenomen dat de invallende lichtstralen horizontaal lopen.
Als je de loop van de lichtstraal volgt, zie je dat hij op een aantal plaatsen weerkaatst en/of breekt. Zo ontstaan 4 nieuwe stralen: straal 1 en 2 gaan naar voren: die zie je niet meer terug. Straal 3 komt naar je toe; deze veroorzaakt de regenboog. Als je de hoogte van deze straal van boven naar beneden verschuift, zul je zien dat de hoek waaronder straal 3 terugkomt, eerst toeneemt - van 27,6o tot 40,5o - en daarna weer afneemt - van 40,5o tot 0o (onder 0o gebeurt nog eens hetzelfde in omgekeerde volgorde, nu niet van belang omdat deze stralen een waarnemer op de grond nooit zullen bereiken). Het blauwe licht uit straal 3 wordt dus alleen weerkaatst wordt tussen 0o en 40,5o. Voor rood licht gaat het net zo, alleen ligt daar de maximale hoek bij 42,4o.
Als je in de richting van de waterdruppeltjes kijkt zie je het volgende:
- tussen 0o en 40,5o worden alle kleuren door elkaar door de druppels weerkaats: de kleuren mengen en er onstaat wit licht
- tussen 40,5o en 42,4o worden achtereenvolgens de kleuren van de regenboog weerkaatst: blauw binnen, rood buiten
- bij een hoek groter dan 42,4o weerkaatsen de regendruppels geen licht meer.
De regenboog zelf is nog weer eens veel helderder dan het witte licht binnen de boog, omdat de reflectie van het licht rond 41o opeens heel sterk toeneemt.
Het grafiekje linksonder in de applet geef dit weer. Daar is ook te zien dat er tussen ca. 41o en ca. 54o helemaal geen licht weerkaats wordt.
Vanaf 54o kan straal 4 tevoorschijn komen, maar dan van lichtstralen die de onderste helft van de regendruppel raken. Deze veroorzaken de tweede (zwakkere) regenboog, waar de kleurenvolgorde omgedraaid is.
Het donkere stuk tussen de beide bogen heet: de band van Alexander.
Bert
goed opgemerkt!
Om te begrijpen wat er gebeurt, is het goed om je de situatie voor te stellen. De zon - waar het witte licht vandaan komt - staat achter je en vrij laag boven de horizon. Voor het gemak is in de applet aangenomen dat de invallende lichtstralen horizontaal lopen.
Als je de loop van de lichtstraal volgt, zie je dat hij op een aantal plaatsen weerkaatst en/of breekt. Zo ontstaan 4 nieuwe stralen: straal 1 en 2 gaan naar voren: die zie je niet meer terug. Straal 3 komt naar je toe; deze veroorzaakt de regenboog. Als je de hoogte van deze straal van boven naar beneden verschuift, zul je zien dat de hoek waaronder straal 3 terugkomt, eerst toeneemt - van 27,6o tot 40,5o - en daarna weer afneemt - van 40,5o tot 0o (onder 0o gebeurt nog eens hetzelfde in omgekeerde volgorde, nu niet van belang omdat deze stralen een waarnemer op de grond nooit zullen bereiken). Het blauwe licht uit straal 3 wordt dus alleen weerkaatst wordt tussen 0o en 40,5o. Voor rood licht gaat het net zo, alleen ligt daar de maximale hoek bij 42,4o.
Als je in de richting van de waterdruppeltjes kijkt zie je het volgende:
- tussen 0o en 40,5o worden alle kleuren door elkaar door de druppels weerkaats: de kleuren mengen en er onstaat wit licht
- tussen 40,5o en 42,4o worden achtereenvolgens de kleuren van de regenboog weerkaatst: blauw binnen, rood buiten
- bij een hoek groter dan 42,4o weerkaatsen de regendruppels geen licht meer.
De regenboog zelf is nog weer eens veel helderder dan het witte licht binnen de boog, omdat de reflectie van het licht rond 41o opeens heel sterk toeneemt.
Het grafiekje linksonder in de applet geef dit weer. Daar is ook te zien dat er tussen ca. 41o en ca. 54o helemaal geen licht weerkaats wordt.
Vanaf 54o kan straal 4 tevoorschijn komen, maar dan van lichtstralen die de onderste helft van de regendruppel raken. Deze veroorzaken de tweede (zwakkere) regenboog, waar de kleurenvolgorde omgedraaid is.
Het donkere stuk tussen de beide bogen heet: de band van Alexander.
Bert
