dag emmsie,

Stel nou dat punt Q helemaal niet in een stroomdraad zat, maar de punt van een satéstokje was:


Ik vraag je nu om "de richting van het magneetveld in (niet van) punt Q te bepalen".

lukt dat?

Groet, Jan

Niet echt!

rechterhandregel onbekend?

Een veel voorkomend misverstand is dat een stroomdraad in een magneetveld "last" heeft van zijn eigen magneetveld. Dat is niet zo. Zo'n draad ervaart alleen magneetvelden die door andere bronnen worden veroorzaakt.

In geval van je opgave (die volgens mij uit een oude examenopgave stamt) moet je alles van Q even wegdenken. Hoe zou je het magneetveld dat door de stroomdraad die door P loopt wordt veroorzaakt, tekenen? Een deel is al getekend. Teken het eens op afstanden verder van P verwijderd. Teken het eens voorbij de afstand die punt Q heeft tot P. 
Teken dan eens een (rondlopende) veldlijn op de afstand precies door punt Q.  En als we dan eens ipv een punt Q een staaf nemen die door Q heen gaat. Verandert dat het magneetveld in Q?

Nee alleen ik dacht dat de kromming van je vingers de richting van de stroom aangeeft, dus dan weet ik niet hoe dat gaat met een rechte lijn. Alleen in bovenstaande tekening staat dat de duim de richting van de stroom aangeeft.

In de tekening die Jan plaatste geeft je duim de richting van de stroom aan (positieve ladingsverplaatsing) en de kromming van je vingers de richting van het eromheenlopende magneetveld B. Bekend als de "rechterhandregel". Die regel is alleen maar een ezelsbruggetje.

Oh oke. In mijn boek staat namelijk bij de rechterhandregel: Houd je vingers van je rechterhand zo gekromd, dat ze de richting van de elektrische stroom volgen. Je gestrekte duim geeft dan aan in welke richting de veldlijnen de spoel verlaten. 

Maar dat een stroomdraad in een magneetveld alleen last heeft van het magneetveld van andere bronnen maakt het voor mij al duidelijker.

Er zijn verschillende ezelsbruggetjes in omloop. Ik gebruik de bovenstaande in combinatie met de onderstaande voor lorentzkracht omdat ze logisch bij elkaar passen (zelfde "onderdelen" voor stroomrichting en magneetveldrichting, en dus maar één keer onthouden) en je op deze manier zo lekker een draad zou kunnen vastpakken en ergens tegen duwen. 



Maar voor de rest: ieder datgeen waarmee hij/zij vertrouwd is. 

Hoe zou hij door zijn eigen magneetveld opzij getrokken kunnen worden? Jij kunt jezelf ook niet aan je eigen haren omhoog trekken.

Maar wil dat dan zeggen dat je duim zowel de richting vam de stroom als van het magnetisch veld kan aangeven als je de rechterhandregel gebruikt?

Da's misschien wel handig voor een spoel, maar om nou allerlei aparte ezelsbruggetjes voor aparte draadconfiguraties te gaan leren???

"mijn" ezelsbruggetje toegepast in een spoel:

Haha ja eigenlijk wel logisch

Er is niet zoiets als DE rechterhandregel. Er zijn er verschillende in omloop, ook linkerhandregels. En in de ene ezelsbrug betekent de duim weer wat anders dan in de andere. Ezelsbruggetjes zijn geen natuurwetten of internationale SI-afspraken.

 En daarom gebruik ik standvastig die twee van mij, kom ik in elk geval niet in de war.