dag J.C. Douma,

Heb je een link naar dat "stuk" ?

Groet, Jan

Het gaat om dit artikel  en dan met name het deel "Ineenstorting van de golffunctie"

Het gaat erom dat, zolang het systeem niet verstoord wordt (zoals bijvoobeeld door het waar te nemen) de golffunctie slechts statistische informatie kan geven over de locatie van het deeltje. Zodra je een waarneming doet verstoor je het systeem waarop de golffunctie ineenstort en het deeltje vervolgens een expliciet vastliggende locatie heeft (op dat moment). De golffunctie heeft dus slechts betekenis tot op het moment van waarneming/verstoring. Nadat het is waargenomen is er - zoals je in je voorbeeld aangeeft - geen sprake meer van een kansverdeling maar ligt de locatie vast.

Wat is dan de meerwaarde om het zo ingewikkeld te beschrijven ? Er is een bepaalde kans op een situatie en als die situatie zich voordoet is het een feit geworden en niet "een 100% kans". Lijkt wel of het met opzet zo complex mogelijk wordt gemaakt. 

Aha, ik ziewat je bedoelt. De essentie zit hierin:

De(ze) golffunctie geeft aan dat het deeltje zich op meerdere locaties kan bevinden en dat, todat je het bekijkt, je niet weet welke van die locaties het was.

In de praktijk kan een deeltje zich zo bijvoorbeeld ergens bevinden waar het volgens de klassieke natuurkunde nooit zou mogen/kunnen zijn - zie tunneling.
Daar zie je het verschil optreden tusen klassiek : kan wel/niet, is ergens/is ergens anders, heeft snelheid v/heeft snelheid w en QT waar je aleen in (relatieve) waarschijnlijkheden kunt spreken en b.v. snelheid en plaatst niet tegelijkertijd met willekeurige nauwkeurigheid kunt bepalen.

De golffunctie bevat alle informatie die over het deeltje te kennen is. Het lijkt daarmee wellicht een omslachtige beschrijvingswijze, maar het is het optimaal haalbare.

Voor velen is het onbevredigend dat die informatie slechts statistisch van aard is, maar dat is was de QT zegt.

Ik kan zonder de originele tekst te kennen niet aangeven of het er wellicht obscuur staat, maar het begrip (ineenstorting van) de golffunctie is een lastig te doorgronden (en te accepteren) begrip en heeft vele wetenschappers eindeloos bezig gehouden.

Zie linkje in het bericht van J.C. Douma van 1 januari om 13:13.

Groet, Jan

Bedankt Jan, ik had niet gezien dat er nog een reactie tussenstond.

Leuk artikel.

J.C., omdat het een heel beknopt artikel is, kan ik me voorstellen dat het inderdaad "overkill" lijkt om met een golffunctie te werken. Ik hoop dat mijn eerdere reacties iets bijdragen aan het begrip waarom men zo te werk gaat en wat het ineenstorten van de golffunctie inhoudt.