5.2 De wet van Faraday

Onderwerp: Elektrisch veld en magnetisch veld

Par 5.2 De wet van Faraday, uit hoofdstuk Inductie

Veel meer dan een magneet en een eenvoudige schakeling als in figuur 5.3 is er niet nodig om een elektrische stroom op gang te brengen. Bij de eerste pogingen hiertoe hield men de magneet in de buurt van de spoel. Maar hoe dicht de magneet ook bij de spoel gehouden werd, er ging geen stroom lopen.

Figuur 5.3 Een spoel en een magneet: all it takes!

Michael Faraday wist uiteindelijk het geheim te ontrafelen. Hij ontdekte dat het er niet zozeer om ging om de magneet bij de spoel te houden, maar om de magneet bij de spoel te brengen. Niet een stilstaande, maar een bewegende magneet kan een elektrische stroom op gang brengen!
Nauwkeuriger gezegd: een veranderende magnetische flux zorgt voor een elektrische spanning. We kunnen dit ook als vergelijking schrijven (dit is de Wet van Faraday):

Vind = N · ΔΦ / Δt

Hierin is Vind de zogenaamde inductiespanning (in V) over de spoel, N het aantal windingen van de spoel, ΔΦ de fluxverandering (in Wb) en Δt de tijd waarbinnen deze verandering plaatsvindt (in s).

Als de spoel zich in een gesloten stroomkring bevindt, wordt er door de inductiespanning uiteraard een elektrische stroom op gang gebracht. Een beetje zoals een batterij dat ook kan doen.

Het creëren van een elektrische spanning door magnetische fluxverandering wordt ook wel inductie genoemd.

Overigens ontstaat een fluxverandering niet alleen door het bewegen van een magneet. Hiermee verander je namelijk B, maar we kunnen natuurlijk ook de oppervlakte A veranderen om een ΔΦ te krijgen. In opgave 50 zie je hier voorbeelden van.

Opgaven
Je kunt nu opgaven 49, 50, 51, 52 en 53 maken.

Vorige Startpagina Elektrische en magnetische velden Startpagina Inductie Volgende