Zaterdag 16 april
Het is zaterdag nacht en een groep mensen verzamelt zich bij de ingang van het Langezijds gebouw op de campus van de Universiteit Twente. Het is een groep jonge mensen, allen student Chemische Technologie of Technische Natuurkunde. Ouders en vrienden zijn meegenomen om deze groep uit te zwaaien, want ze zullen een aantal weken niet in Nederland verblijven, maar is een ver en zonnig land: Brazilie!
De reis begon al goed, we waren namelijk bijna een van de commissieleden vergeten. Al snel blijkt dat het Buddy systeem, een controle systeem waarbij iedereen, iedereen checkt, waardoor je nooit iemand kan vergeten, niet goed werkt, omdat de commissieleden hier uit zijn gehouden. Maar goed, na een vertraging van een kwartiertje vertrok de bus alsnog met met 21 personen richting Schiphol. Om 2.20 hadden we de snelweg bereikt. Het regenachtige weer onderweg bracht ons nog niet echt in de stemming. Het bestuur van studievereniging Alembic had wat bier meegenomen om de barre omstandigheden wat te verzachten. Om 4.30 kwamen we aan op Schiphol waar de overige zes deelnemers al waren. Toen hebben we maar meteen onze eerste succesvolle buddy check uitgevoerd. Vooral Luuk was erg bedreven in het checken van Wilma. Na het buddy checken verlipe ook het inchecken allemaal soepel. In het vliegtuig naar Lissabon werd een overheerlijk ontbijt voorgezet, alleen de kwantiteit was niet in orde: ze hadden namelijk wel met studenten te maken! Aan het eind van de vlucht begon de spanning toe te nemen nadat Lisanne had gemeld dat het tijd was om te boarden in het volgende vliegtuig, terwijl ons eerste vliegtuig nog hoog in de lucht was en de daling nog niet had ingezet. In Lissabon snel uitstappen en naar de gate. De paspoortcontrole verliep niet erg snel zodat er ondertussen achter onze vlucht final call stond. De stress nam toe. Gingen we ons vliegtuig nog wel halen? Maar zoals altijd kwam het helemaal goed en vertrokken we om 10.30 met 27 anaconda-ers naar Rio. Ondertussen werd het wel tijd om bij te slapen. De aanwezige kussentjes verhoogden het comfort enigszins. Na een uurtje of twee konden onze magen weer gevuld worden. De hoeveelheid en de kwaliteit vielen deze keer beide niet tegen. En toen begon het lange hangen. Negen en een half uur in een vliegtuig valt niet mee. De tijd werd verdreven met slapen, kaarten, Bridget Jones 2 kijken of een potje scrabble.
Om 16.30 uur plaatselijke tijd landden we eindelijk in Rio de Janeiro, Brazilië! Het werd ons ook meteen duidelijk wat er wordt bedoeld met de 'warme deken'. De paspoortcontrole ging voorspoedig en tegen de verwachting in had ook alle bagage de vlucht naar Rio gevonden.
Eef en Ramon (twee studiegenootjes die hun bachelor opdracht in Rio aan het doen waren) stonden ons al bij de poorten van het vliegveld op te wachten, na een kort gesprek was het tijd om naar het hotel te vertrekken. Om half negen was het tijd om te gaan eten. Ramon en Eef begeleidden ons direct naar een goed restaurant, waar we onbeperkt vlees en andere lekkernijen konden eten. Het beste was nog dat de obers het vlees kwamen brengen en dat we voor maar 5 euro onbeperkt konden eten, dit scheen ook nog een van de duurdere restaurants te zijn, moet je nagaan!
