>een soort normaalkracht
Klopt, maar het is dus geen normaalkracht. De kracht van de wand is tegengesteld aan de richting waarop die kracht wordt uitgeoefend. En die is scheef op de wand, namelijk van de hele massa (geconcentreerd gedacht in punt Z) op het contactpunt met de wand. En dat is R.  De kracht staat dus langs de lijn ZR.

Vergelijk het met een fiets waarmee je (scheef) door de bocht gaat: de weg drukt tegen de fiets, maar niet loodrecht op de weg maar in de richting van de fiets. Tegengesteld aan de kracht die de fiets uitoefent.

Dag Janou,

nee hoor, althans niet alléén normaalkracht

Stel je voor dat ze zich wat naar de wand toetrekt zonder haar voet te verzetten


Zolang die voet niet wegglijdt gaat dat prima.

Kortom, die wand levert een combinatie van normaalkracht en wrijvingskracht.



Groet, Jan

super bedankt weer ik begrijp hem door de tekening! 

En als je je dan vlakker naar die wand trekt wordt de normaalkracht steeds kleiner. 
Daarmee wordt ook de maximale wrijvingskracht kleiner. (F_w,max= µ·F_n)
En dan komt er een moment waarop die wrijvingskracht niet meer voldoende is, je voet wegglijdt, en je plat tegen die rotswand aan smakt.  Au....