Om een inmiddels overleden natuurkundige Richard Feynman te citeren die qua invloed niet ver achter Albert Einstein komt:  “Nobody understands quantum mechanics.”

Dat natuurkundigen er toch veel mee werken komt omdat de modelmatige beschrijvingen die het hanteert voor het gedrag van de allerkleinste bouwstenen van ons heelal, leiden tot verschijnselen die later ontdekt werden of waarvoor ineens een antwoord leek te zijn. De technische toepassingen leidden o.m. tot de halfgeleiders die weer tot mobieltjes, computers en veel andere uitvindingen leidden waarmee vooral vanaf 1960 een nieuwe revolutie in vooral digitale mogelijkheden is ingezet. Maar "snappen" van (materie)golffuncties, onzekerheden, waarschijnlijkheden... we kunnen er mee werken en verrassend vaak ook gedrag voorspellen of verklaren... maar "snappen"...

Overigens is quantum mechanica daar niet alleen in. We "snappen" ook niets van "lading" of van "(zwaarte)kracht" of van "energie" of van "molecuul" of "atoom" of ...    De natuurkunde modelleert zaken in begrippen waarmee we kunnen werken en waarmee we zaken kunnen voorspellen (als omloopstijden, valtijden, breek-kracht enz) zonder het wezen van de begrippen te "snappen". Die nemen we gewoon aan. Het is voer voor filosofen om het "wezen" te duiden - en dan zijn er net zoveel invullingen als er filosofen zijn. Plus 1. Jij.

Niels Bohr, een van de grondleggers van de kwantummechanica formuleerde het als volgt: "Als je niet door de kwantummechanica in de war gebracht bent heb je deze niet begrepen."
Wat begrijpen van de kwantummechanica betreft zijn er 2 soorten van begrijpen te onderscheiden: het begrijpen van de natuurkunde achter de kwantummechanica of het begrijpen van de wiskunde achter de kwantummechanica. Het laatste valt, zeker bij behandeling op vwo-niveau, nog wel mee, maar er zit een behoorlijk geavanceerd stuk wiskunde achter de formalismen van de kwantummechanica, waar je op de universiteit pas op masterniveau mee te maken krijgt