Invallende elektromagnetische straling wordt geabsorbeerd en weer uitgestraald. Daarbij "doven" alle richtingen die niet constructief samenwerken: dat blijkt bij inval = uitval hoek het geval te zijn. Uitstralen werkt alleen bij beweegbare ladingen (zoals ook radio/tv antennes uitzenden) en metalen doen dit beter dan bijv. hout. Spiegeling is dan ook een effect van de interactie van het elektrische veld van de straling. Lading in spiegels hebben een hoge bewegelijkheid en geven, bij vlak oppervlak, betere reflectie dan een glad stuk aluminiumfolie of (gebogen) glimmende bumper.
Bij niet vlakke objecten (scheerspiegels) is het mechanisme hetzelfde maar zijn de interferentieresultaten anders (wordt door het oog als vergroot/verkleind/vervormd waargenomen).
Bij diffuse objecten (hout, papier) wordt een deel geabsorbeerd (waardoor een kleur overblijft - bijv groen of bruin) en de rest net als een spiegel gereflecteerd. Door de structuur is reflectie per stukje oppervlak heel verschillend en werkt het meer als enorm verkruimelde spiegeltjes alle kanten op.

Quantum mechanische effecten zijn vanwege de schaal (veel groter dan de Heissenberg onzekerheid) weinig waarneembaar. De macro-effecten ontstaan door de vele miljarden gedragingen van de kleinste deeltjes waaruit een spiegel is opgebouwd.