Goedenmiddag, 
Ik begrijp iets niet van de MRI scan.. 
Volgens het boek: 
Een waterstofkern kan van de lage energietoestand overgaan in de hoge door een foton op te nemen. De frequentie waarbij dit gebeurt, noem je de resonantiefrequentie. 
Deze hangt af van de sterkte van het magnetisch veld en het soort weefsel. 

Ik begrijp niet waarom de resonantiefrequentie aan het weefsel kan liggen...

Een MRI-scan is gebaseerd op de eigenschappen van waterstofkernen in een magnetisch veld. Elke waterstofkern in een weefsel heeft gewoon dezelfde resonantiefrequentie lijkt me....

want.. stel dat we met de RF-spoel één bepaalde frequentie uitzenden betekent dat sommige weefsels er dus niet op reageren omdat die resonantiefrequentie in dat weefsel op de protonen anders is..?!
Komt het doordat bepaalde weefsels een hogere dichtheid of iets hebben, en dat de radiogolven daar moeilijker doorheen komen? Kunt u me bij deze vragen helpen? 

Mijn vraag is dus als het boek juist is dus,  waarom de resonantiefrequentie afhangt van het soort weefsel? 

en als dat wat het boek zegt waar is, dan is het een oplossing om freqeunties met een bandbreedte uit te zenden, zodat die weefsels  'met een andere fotonfrequentie' wel hun foton opnemen en later afgeven. 
Maar stel we doen het op die manier dan krijgen we dus varierende fotonpakketjes terug van de protonen, want zij vallen terug naar een lagere energietoestand. Worden de fotonpakketjes dan ook geanalyseerd door de computer en onder een bepaald weefsel gebracht? 


Vriendelijke groet,
Stijn