Reacties
>Ik snap niet precies hoe een kant van een buis bijvoorbeeld gesloten kan zijn.
Neem een fles: lijkt op een buis maar heeft wel een gesloten bodem.
>Zo wordt er bijvoorbeeld in mijn natuurkunde boek gezegd dat een einde van een buis gesloten kan zijn omdat je er op blaast,
Als je op de opening van een fles blaast dan sluit je hem af (een dop opdraaien doet dat ook). Aan twee kanten dicht. Bij fluiten en blaasinstrumenten heb je echter een mondstuk met een opening ("venster" of "mond") waar de ingeblazen lucht uit kan ontsnappen. Het enige wat je daar doet is de lucht in de rest van de fluit in trilling te brengen. Je blaast de lucht immers niet door de fluit heen! Dan is bij het mondstuk een open einde.
>maar ik heb ook vragen gezien die beweren dat er op een orgelpijp wordt geblazen en dat het dan een open buis is.
Een orgelpijp is net als een fluit (zie http://www.flute-a-bec.com/miko-fluit.html). Er zit een gat ("venster") in waar de lucht uit kan. In de buis gaat de lucht in trilling. Als de orgelpijp van boven dicht is, dan is past er een 1/4 golflengte in als grondtoon. Knoop bij het afgesloten uiteinde, buik bij de opening. De buislengte is dan L = 1/4 golflengte bij de grondtoon.
Als de pijp van boven open is dan zijn er 2 open uiteinden en is de grondtoon bij buislengte L = 2 x 1/4 = 1/2 golflengte.
Is de orgelpijp van boven open dan is het een buis met 2 open uiteinden. Dan past er 1/4 golflengte in voor elke kant: de buis is dan voor de grondtoon 2 x 1/4 = 1/2 golflengte.
Neem een fles: lijkt op een buis maar heeft wel een gesloten bodem.
>Zo wordt er bijvoorbeeld in mijn natuurkunde boek gezegd dat een einde van een buis gesloten kan zijn omdat je er op blaast,
Als je op de opening van een fles blaast dan sluit je hem af (een dop opdraaien doet dat ook). Aan twee kanten dicht. Bij fluiten en blaasinstrumenten heb je echter een mondstuk met een opening ("venster" of "mond") waar de ingeblazen lucht uit kan ontsnappen. Het enige wat je daar doet is de lucht in de rest van de fluit in trilling te brengen. Je blaast de lucht immers niet door de fluit heen! Dan is bij het mondstuk een open einde.
>maar ik heb ook vragen gezien die beweren dat er op een orgelpijp wordt geblazen en dat het dan een open buis is.
Een orgelpijp is net als een fluit (zie http://www.flute-a-bec.com/miko-fluit.html). Er zit een gat ("venster") in waar de lucht uit kan. In de buis gaat de lucht in trilling. Als de orgelpijp van boven dicht is, dan is past er een 1/4 golflengte in als grondtoon. Knoop bij het afgesloten uiteinde, buik bij de opening. De buislengte is dan L = 1/4 golflengte bij de grondtoon.
Als de pijp van boven open is dan zijn er 2 open uiteinden en is de grondtoon bij buislengte L = 2 x 1/4 = 1/2 golflengte.
Is de orgelpijp van boven open dan is het een buis met 2 open uiteinden. Dan past er 1/4 golflengte in voor elke kant: de buis is dan voor de grondtoon 2 x 1/4 = 1/2 golflengte.
hoezo is bij deze opdracht de fluit een open en een gesloten uiteinde ?
Dag emma,
goeie vraag, ik had hem ook altijd als open/open beschouwd, maar ik moest er wel even voor op zoek om dat duidelijk aan te tonen. Want inderdaad, het uiteinde van de fluit bij het spleetgat lijkt wel sterk op een pijp met een kurk erin, een wand waartegen iets gaat stuiteren.
Ik kwam uiteindelijk hier terecht:
https://www.flute-a-bec.com/acoustiquegb.html
en ik denk dat een afbeelding daar duidelijk laat zien hoe zo´n fluit werkt±
door het heen en weer bibberen van die spleetstroom wordt er afwisselend lucht uit de buis gezogen (bovenste links) en lucht in de pijp geblazen (onderste links).
Daardoor ontstaan er bij dat spleetgat dus snelheidsbuiken (net als aan een open einde, lucht kan er makkelijk in en uit) en dus is een blokfluit een buis met twee open einden.
Grondtoon is dus gebaseerd op een halve golflengte die erin past. Aan weerszijden een snelheidsbuik, of, zo je wil, een drukknoop.
Ik neem meneer Wietsma niks kwalijk, het lijkt me een miniem foutje vergeleken met al het mooie materiaal dat hij maakt. Ik zal hem eens uitnodigen aan deze discussie deel te nemen en zo definitief de waarheid boven water zien te krijgen.
Hèt bewijs komt natuurlijk van een blokfluit aanblazen, toon meten en lengte meten. Ik heb zo'n ding helaas niet in huis.
Groet, Jan
goeie vraag, ik had hem ook altijd als open/open beschouwd, maar ik moest er wel even voor op zoek om dat duidelijk aan te tonen. Want inderdaad, het uiteinde van de fluit bij het spleetgat lijkt wel sterk op een pijp met een kurk erin, een wand waartegen iets gaat stuiteren.
Ik kwam uiteindelijk hier terecht:
https://www.flute-a-bec.com/acoustiquegb.html
en ik denk dat een afbeelding daar duidelijk laat zien hoe zo´n fluit werkt±
door het heen en weer bibberen van die spleetstroom wordt er afwisselend lucht uit de buis gezogen (bovenste links) en lucht in de pijp geblazen (onderste links).
Daardoor ontstaan er bij dat spleetgat dus snelheidsbuiken (net als aan een open einde, lucht kan er makkelijk in en uit) en dus is een blokfluit een buis met twee open einden.
Grondtoon is dus gebaseerd op een halve golflengte die erin past. Aan weerszijden een snelheidsbuik, of, zo je wil, een drukknoop.
Ik neem meneer Wietsma niks kwalijk, het lijkt me een miniem foutje vergeleken met al het mooie materiaal dat hij maakt. Ik zal hem eens uitnodigen aan deze discussie deel te nemen en zo definitief de waarheid boven water zien te krijgen.
Hèt bewijs komt natuurlijk van een blokfluit aanblazen, toon meten en lengte meten. Ik heb zo'n ding helaas niet in huis.
Groet, Jan
