Er is een groot verschil tussen geladen deeltjes beweging (meestal elektronen) en "stroom".  Stroom bedachten we in 1800 en je moet wat kiezen, dus werd gezegd  "gaat van + naar - " (als je het eenmaal eens bent wat + is). Helaas... in 1900 werd het elektron ontdekt en als we de conventies aanhouden dan moest dat wel negatief geladen zijn...

Dus stroom gaat per afspraak van + naar - terwijl de echte ladingdragers net andersom gaan. Maakt niet uit: het is allemaal relatief. Als een negatief deeltje naar links beweegt is het resultaat hetzelfde als wanneer een positief deeltje (het niet bestaande "stroom"deeltje) naar rechts loopt.

Maar dan de halfgeleiders zoals LEDs. De manier waarop die zijn gemaakt en hun n/p of p/n scheidingslaag hebben maakt het mogelijk dat er wel of geen elektronen van de n naar de p kant kunnen overspringen. En dus een "stroom" de andere kant op laten lopen. Dat hangt af van de spanning die is aangelegd tussen de n en de p kant van het materiaal. De "stroom" naar links of naar rechts laten lopen (van + naar -).
Als dat de elektronen helpt de sprong te maken van n naar p dan brandt de LED. Als dat nu net niet het geval is, dan is de LED gesperd.

Vergeet bij dit soort schakelingen voor het gemak en zielerust even dat er elektronen zijn. Denk aan stroomdeeltjes (positief) en bedenk dan dat een LED in een "geleidingsrichting" de stroom doorlaat en anders niet.
In de spiegelwereld van Alice zie je dan de elektronen lopen, net de andere kant op. Maar denk of alleen als Alice of alleen als elektronicus aan de andere kant van de spiegel. Telkens door die spiegel springen geeft grote verwarring door verschillende interpretatiewijzen.