Dag Michiel,

Natuurkundigen zijn in het algemeen geen filosofen. Als die "niets" zeggen in een zin als "dat om een kern een elektron draait en daartussen zit niets" dan wordt met dat "niets" ook werkelijk de woordenboekbetekenis van "niets" bedoeld: geen enkel ding, geen enkele zaak (Van Dale).

En ook met "ruimte" bedoelt de natuurkundige niks meer of minder dan de woordenboekbetekenis. Als jij nu om je heen kijkt heb je een zekere ruimte om je in uit te breiden, je te bevinden of je in te bewegen. 

Wel vliegen er vanuit elke ster zogenoemde neutrino's rond. Vanaf de zon, hier op aarde, zo'n 65 miljard per seconde door je duimnagel. Die vliegen dus ook dwars door die atomen heen, want er is zóveel lege ruimte in een atoom dat de kans dat ze iets raken heel klein is. Het overgrote deel van die neutrino's die op aarde aankomen vliegen er dan ook ongehinderd doorheen. 

Dus, een klein deeltje dat dwars door 12000 km vaste stof kan vliegen met slechts een minieme kans om iets te raken geeft je mogelijk een idee van de ruimte IN een atoom en het "niets" tussen elektronen en kern in zo'n atoom. En zo af en toe dan flitst er bijvoorbeeld een neutrino door die ruimte tussen de elektronen en de kern van een atoom, en dan zit er heel even niet "niets" tussen.

Groet, Jan

Maar ja, of "niets" ook "niets" is hangt van de theorie af. Feynman beweert met zijn theorie in de hand, dat uit het "niets" ineens 2 deeltjes (deeltje + antideeltje) kunnen ontstaan, op voorwaarde dat ze op zeer korte termijn ook weer fuseren) - dit alles binnen de onzekerheid van Heisenberg in de quantum mechanica.

Maar verder: "niets" is een leuk onderwerp voor filosofen om een aantal "Zomergasten" afleveringen mee te vullen. Dan kan de rest van Nederland wat anders doen.

Hoe zit dat met donkere energie en materie dan? Aangezien dat het grootste deel van het heelal uitmaakt. Staat dit los van de ruimte tussen bijvoorbeeld atoom en elektron? Ik heb ooit gelezen dat iemand beweerde dat niets ook iets in omdat hier het ontstaan van het heelal zou vandaan komen. heel grof gezegt; ''Er was zoveel niets dat dat iets werd''. Een soort van verschil tussen een grote druk en een vacuum. Absoluut vacuum zou dan niets moeten zijn, maar dit hebben we volgens mij nog niet gevonden.

Maargoed omdat hier zoveel onzekerheid in heerst is het meer een filosofische kwestie dan een wetenschapskwestie.


Gegroet,

Porleif

Als we wisten wat dark matter en dark energy was dan konden we meer vertellen. Voorlopig is het alleen een naam die gegeven is aan iets wat we nog niet snappen. Het heeft verder niks te maken met de ruimte tussen atoomkern en elektron (whatever that is).

Dank jullie wel voor de reacties, ik heb inmiddels 'the Void' van Frank Close gelezen en vermoed er iets meer zicht op te hebben. En wellicht is het vooral een filosofische vraag maar toch. Kijk mijn idee was dat wanneer op een bepaald moment het universum is ontstaan, het heel-al met alles daarin, daarmee ook het 'niets' ontstaan zou moeten zijn, en wat is het dan? Ik denk nu te begrijpen dat niets, in de zin van absoluut lege ruimte, niet bestaat.
maar goed ik ben een leek die het probeert te begrijpn.

Inderdaad filosofische vraag - waar geen "exact" antwoord op te geven is. We denken vaak dat het heelal als een soort big-bang (zonder knal trouwens - want wie hoort die als er geen geluid lijkt te zijn?) is ontstaan. Vanuit "een punt". Nogal onvoorstelbaar, maar het beste wat we kunnen bedenken als we terugrekenen. Wat er voor die punt was? Bestond er tijd? Is er een "voordat"? Waar die punt inzat (zat ie ergens in en verplaatsen we dan niet het probleem: waar zat dat dan in?)?  We weten het niet.
Wat is niets? Wat is iets? Daar kun je eindeloze discussieprogramma's op los laten die allemaal niets (sic!) gaan opleveren. Zoals Douglas Adams in zijn Hitch Hikers' Guide to the Galaxy ook al poneerde.

Maar hoe weet je dan dat het er niks mee te maken heeft terwijl we ook niet weten wat het precies is?

gegroet,

porleif

Het "niets" heeft niets met de ruimte tussen elektronen en kernen te maken - anders dan dat dat ook "niets" is. Maar als we een atoom als kern+elektron+niets als eenheid zien, dan is het overige niets buiten deze atomen. "Als je begrijpt wat ik bedoel".

Stel er is geen informatie. Dat is ook informatie (zou je denken). Maar dat is niet zo. Dus bij geen informatie is er geen weg terug naar informatie. Je kunt dan informatie nooit vaststellen aangezien het er niet is.

Het zelfde geldt voor het niets. Als er niks is dan is zelfs het niks er niet.  Je kan daarom  nooit vaststellen dat zelfs geen niets dan wel  iets zou moeten zijn.  Dat zou een verkeerde conclusie zijn. 

Dus: Er is geen begin en er is geen eind van iets. Iets bestaat. Iets heeft altijd bestaan. Dus een lege ruimte met niks bestaat niet.  

Filosoferen mag altijd.  Als..dan.. stel... Logische tegenstellingen zijn ook smullen voor wiskundigen (of juist niet): wat te denken van iemand die zegt: "ik lieg altijd". Liegt ie dat of juist niet?  (is geen informatie toch informatie?)

Veel hangt af van hoe iets wordt gedefinieerd. Dat soort bespiegelingen gaat buiten het domein van de fysica.

Hallo,

Ik ben al meer dan 20 jaar bezig met na te denken over het niets en ik heb iig 2 quotes bedacht waar je misschien wat mee kunt.

Eentje brengt je naar dat niets (wat ik onder het niets versta) toe en dat is deze: Het kortste moment in de geschiedenis is het moment dat nog geen verleden had. (Zo kom je dus uit bij het beginpunt van het ontstaan van alles, het niets dus)

Dit is mijn andere quote: Niets is een gedachte waar niks mee gedaan wordt.

Groet,

Cees

Ok Cees naar het niets toe waar dan al wel sprake is van een moment. Een tijdselement. Er is dan al iets van tijd. Nu nog een stapje verder... er is ook geen moment van tijd. Wat is dat NIETS? Die vraag is er vanuit het iets.

dag Cees, Peter,

Deze vraagbaak is geen filosofieforum. Wat wie dan ook onder filosofie verstaat.
Dus kunnen we deze topic beter sluiten.

met vriendelijke groeten,
Moderator