1. Arbeid is een ruilmuntje, een "energie overschrijving". Een systeem S1 met energie E1 kan aan een systeem S2 met energie E2 energie afstaan door arbeid W hierop de verrichten. Daarmee neemt de energie van systeem S1 af tot E1-W  en neemt de energie van systeem S2 toe tot E2+W.
Als je kunt uitrekenen dat een systeem energie verliest, dan heeft het dat gedaan door arbeid te verrichten.

2. Het correctievoorschrift geeft aan binnen welke marges een antwoord of tekening goed gerekend moet worden. Bij gebrek hiervan is het aan de nakijkende docent en 2e corrector om een resultaat "goed genoeg" te vinden of niet. Meestal komt dit soort zaken dan ter discussie bij examenbesprekingen door docenten om landelijk een lijn daarin te trekken. In onderhavig geval zal vooral van belang zijn dat je laat zien hoe je een kracht ontbindt langs de elastieken en via de parallellogram methode een bijbehorende lengte van de componenten vindt. Toepassen van de schaalfactor bepaalt dan de "echte" grootte. Als dat allemaal correct gedaan is, zal het goedgerekend worden ongeacht of je een dik of dun potlood hebt gebruikt. Maar een parallellogram met niet evenwijdige zijden of een rare schaalfactor leidt in dit geval tot geen puntentoekenning.

3. Bij vraag 18 tekent men een rechthoek op zo'n manier dat het oppervlak dat buiten de grafiek valt (en men meetelt) even groot is dan dat gedeelte wat binnen de grafiek valt (en men niet meetelt). Als het teveel en teweinig gelijk is, dan is uitrekenen van de rechthoek veel simpeler. Het tekenen van een goede rechthoek vereist een beetje "timmermansoog" en gevoel voor schatten en zal dus altijd een benadering geven. Hier zal bij beoordeling vooral gelden DAT je een zinnige manier hebt bedacht om het oppervlak te bepalen en zal het al snel goed gerekend worden tenzij het bepaalde bedrag onzinnig groot of klein is.

in dit soort gevallen zijn er altijd redelijke marges. Hoe redelijk kun je uitvinden door de officiële correctievoorschriften van de betreffende examens erbij te pakken
http://static.examenblad.nl/9336111/d/ex2011/vw-1023-a-11-1-c.pdf



en da's ruim zat, tussen 350 en 390 N, voor wie een béétje netjes werkt. Sloddervossen leveren 1 van de 4 punten in. 





ook hier weer redelijke marges, alles tussen 4,2 en 5,0 m is goed, en als je daarbuiten zit maar wel een of andere oppervlaktebepaling toepast altijd nog 2 van de 3 punten. NB, de oppervlakte van 1 hokje stelt 0,5 m hoogte voor. Je moet dus nogal redelijk slordig te werk gaan om buiten die marge te vallen: bijna een heel hokje teveel of te weinig op de 9....