Radioactiviteit - Radon in het Leefmilieu

Onderwerp: Elektrische stroom

Radioactief gas uit de muur.

Thema

Kernfysica

Waar gaat het over?

In elke muur zit een kleine hoeveelheid Uranium. Uranium vervalt na een paar stappen tot Radon. Radon is een gas en diffundeert uit bouwmateriaal naar de omgeving. Daar vervalt het verder. In onze leefomgeving is daarom altijd een zekere hoeveelheid radioactiviteit. Deze radioactiviteit is te verzamelen op een opgeblazen ballon en dan te meten. Als Radon vervalt vormt zich een vervalproduct dat geladen is. Als je een opgeblazen ballon wrijft, wordt deze statisch geladen en trekt daarmee geladen deeltjes in de lucht aan. Ook de radioactieve deeltjes van het Radon. Na enige uren blijkt de hoeveelheid radioactiviteit voldoende te zijn om (als je de ballon laat leeglopen en er een klein propje van maakt) te kunnen meten met een Geiger-Müller-buis. Het is dan mogelijk om de vervaltijd te bepalen.

Vragen:

  • Is er meer radioactiviteit in de kelder of op zolder?
  • Hoe goed telt de Geiger-Müller-buis eigenlijk?
  • Hoe zit het met het verschil tussen de drie type straling (alpha, bèta en gamma)?

Dit onderwerp is geschikt om te combineren met een literatuurstudie over de gezondheidsaspecten van radioactiviteit.

Waar vind ik informatie?

In je eigen schoolboek. 'The hot balloon', The Pysics Teacher 33, 6, september 1995

Aard van het onderzoek

Apparatuur: Geiger-Müller-buis, ballon

Experimenteel: redelijk eenvoudig

Theorie: redelijk eenvoudig

Ondersteuning

Studenten en medewerkers van de afdeling Natuurkunde en Sterrenkunde willen je graag helpen bij het opzetten en uitvoeren van een experiment. Op die manier kun je onder deskundige begeleiding op de universiteit je grenzen verkennen. Hoe je dit kunt voorbereiden vind je onder het kopje Wat verwachten we van je? Wil je het onderzoek op de VU uitvoeren, of wil je extra informatie, vul dan het aanmeldingsformulier in. De VU neemt dan spoedig contact met je op.

Bekijk ook eens hun webstek: de vrije Universiteit Amsterdam